Brezk-íslenzk viðskipti - 01.12.1946, Blaðsíða 21

Christie náði í beztu listamenn
hvaðanæfa úr heiminum. Hann fékk
Fritz Busch, sem nasistar höfðu gert
útlægan úr Dresden, til að taka að sér
músíkstjórnina, og Carl Eberg til að
taka að sér leikstjórnina.
Þetta var allt mjög æfintýralegt, en
því miður var músík-fordild á hvað
hæstu stigi um þetta leyti. En hvað
sem sagt verður verður ekki um það
deilt, að Christie hefur gefið Bretum
þjóðlega óperu.
Margir deildu á Glyndebourne fyrir
það, hve mikið væri þar af útlendu
listafólki, en fyrir öðrum höfðu hin
útlendu nöfn sérstakan Ijóma. Enginn
setti fyrir sig hátt aðgöngumiðaverð
og leiðinlega járnbrautarferð frá Lon-
don til Lewes, fullkomin músik og
framúrskaranr'i vín voru nægilep laun
Vínbirgðir Glyndebourne voru
seldar í London árið 1942 fyrir 450
þúsund krónur. Á þessu ári kom
nokkuð af vínum, en nú var bjór
veittur þar í fyrsta skifti. Glynde-
bourne misstí strax á stríðsárunum
nokkuð af Ijóma sínum, því þá hafði
Borgarstjórn Lundúnaþarbráðabirgða
barnaheimili. Gö m I u veggi r n i r
endurómuðu af barnaröddum, og
gnýnum frá loftorustum fyrir ofan.
Leikhúsið stóð autt, klæði breitt
yfir sætin. Á leiksviðinu stóðu
nokkrir stólar og borð, leifar frá
sýningunum á Macbeth, og minntu
á forna dýrð. Macbeth hafði aukið
mjög á frægð Glyndebourne. Þær
tólf sýningar sem hafðar voru á
þeirri óperu 1938 (kostnaður 345
þúsund krónur) urðu til þess að hún
var tekin til sýninga í Milano árið
eftir. Þá hafði þessi ópera Verdi ekki
verið sýnd þar í sjötíu ár.
Frægð sú sem Glyndebourne hefur
hlotið fyrir fullkomnar sýningar,
byggist á þeirri kröfu Christies, að
hin sanna list sé alltaf látin sitja í
fyrirrúmi, en ekki hirt um frama.
Meðan á Heimssýningunni í New
York stóð, hafnaði hann jafnvel boði
um að koma með óperuflokk sinn og
sýngja í Metropolitan. ,, Við gætum
eins sungið á íþróttavelli, allt það
bezta í sýningum okkar mundi glatast
í Metropolitan." Heimboð hafa líka
komið frá Evrópu, en flokkurinn
hefur aldrei farið út úr Sussex. En
margir komu árlega í pílagrímsferðir
frá Ámeríku, Ástralíu, Sviss, Svíþjóð,
Noregi og Danmörku. Jafnvel
konunglegar persónur komu, og sátu
þá í hinni einu stúku hússins, en
venjulega var það Christie sem þar
sat.
Hvernig þessi óvenjulegi maður
hóf hinar árlegu músíkhátíðir sínar,
er saga út af fyrir sig. Mörgum árum
áður en hann fékk óperuhugmynd
sína, hafði hann veitt músíkinni
húsaskjól. Árið 1920 bætti hann
orgeli sem kostaði 250 þúsund krónur
við í hið stóra músíkherbergi sitt.
Hann hafði um eitt skeið verið
skólastjóri í Eton,—mesta snobb-skóla
Bretlands,—og var ætlast til að gamall
vinur hanns frá árunum þar, léki á
orgelið, en vinur þessi dó, áður en
búið var að ganga frá þvi.
Christie færði út kvíarnar, og fór
að halda hljómleika heima hjá sér,
fyrir íbúa nágrennisins. Á einum
jólahljómleikum fékk hann Audrey
Mildmay, sópransöngkonu við Carl
Rósa óperuna til þess að syngja. Ári
seinna varð Audrey Mildmay frú
Christie. Þetta var fyrirmyndar
hjónaband, áhugamál þeirra voru hin
sömu. Nú var búist við enn fleiri
hljómleikum í Glyndebourne.
En þá var það sem John Christie
fékk hugmyndina um brezka Salzburg.
Þessi mikli hugsjónamaður, sem alltaf
--------- NAESTA --------------
HEFTI
í Janúar hefti þessa tímarits-
p.c. í nýjársblaðinu—munu Brezk-
Islenzk-Viðskiþti hefja sérstakan
dálk um kvikmyndir sem koma
til með að vera sýndar á Islandi.
Frá næsta mánuði að telja munum
við birta innihald helztu komandi
kvikmynda ásamt myndum af
aðal leikendunum.
Sömuleiðis munu birtast fróð-
legar greinar um iðnað, tízku og
menningu, og smágreinar um
skraf og ráðagerðir íslendinga
í Bretlandi.
stefndi að því fullkomna komst síðar
svo að orði: ,, Eg stofnaði Glynde-
bourne Óperuna vegna þess að músik
gefur heiminum aukna fegurð.“ Hann
hafðiþettalistafyrirtækisittátraustum
fjárhagslegum grundvelli, frá byrjun.
Hann fékk beztu listamennina, með
því að bjóða best kjör. Söngvararnir
bjuggu á bæjunum I nágrenninu, þar
sem þeir urðu ekki fyrír neinum
óþarfa truflunum. Christie sparaði
engin útgjöld til þess að tryggja
fullkomin þægindi. Jafnvel sendlarnir
töluðu Ensku Þýzku og ítölsku. Laun
sín fékk hann í gallalausum sýningum.
Búningsherbergin voru útbúin steypi-
böðum og stórum speglum, og voru
mjög þægileg. Gluggarnir snéru út
að hinum yndislega garði og gras-
flötum, og í fjarska voru Sussex
hæðirnar. Allt umhverfið var eins
og skapað til að stilla æstar taugar.
Kenjótt skap átti þarna alls ekki
heima.
Allt er einnig fullkomið i áheyr-
endasalnum. Hægt er að koma
fyrir sjötíu manna hljómsveit, og
sést hún ekki frá áhorfendum, sem
sjá allt leiksviðið hvaðan sem er úr
húsinu. Ljósum er mjög haganlega
fyrirkomið, og setja þau á allt húsið,
jafnvel gangana, slíkan klaustursvip,
að þó maður gengi fram á munk I
kufli með hettu, mundi manni ekkert
finnast við það að athuga.
Christie telur fullkomna list verða
að hafa fullkomin tæki. Hugvit
hjálpar mjög þeim sem það erfiða
hlutverk hafa með höndum, að koma
fyrir leiktjöldunum. Lyftur stíga á
leindardómsfullan hátt upp úr
djúpunum. Sérstök vél framleiðir
gufu, ef ætlast er til að skúrkurinn
lendi hjá Fjandanum. Loftljósin, sem
notuð eru til að sýna myndir á
baktjaldinu, og vélin sem framleiðir
ský, er það fuilkomnasta I Evrópu.
Þetta er þá í stuttu máli óperan í
Sussex. En til þess að skilja til
fullnustu andann sem ríkir í Glynde-
bourne, er best að koma þangað
meðan á æfingum stendur, og hitta
listamennina þegar þeir safnast saman
á kvöldin I Græna Herberginu. Þar
hvíla þeir sig í óviðjafnanlega þægilegu
umhverfi. Friður ríkir í hinu stóra
húsi, Þögnin er aðeins rofin af hljóðum
náttúrunnar, og í maí af söng
næturgalans.
Sjáið Glyndebourne þegar garðarnir
og hinir gömlu veggir eru baðaðir í
tunglsljósi, sjáið siIfurglitið á tjörninni,
þar sem marg litar endur,—gjöf frá
aðdáanda í London—leika sér að
vild.
Hlustiðáandvarann hvíslaígreinum
trjánna. . . .
DECCA NAVIGATION
(continued from page 16)
state that no final estimate of the value of
the system can be made until a satisfactory
form of “ lane identification ” is in operation;
and the eventual adoption of the Decca
system will also depend upon international
agreement in regard to radio frequencies.
While the first group of Decca stations
provides for marine navigation in the
English Channel, North Sea and Irish Sea,
as well as air navigation over Great Britain
and Northern Europe, it is envisaged that,
by the end of next year, a series of stations
will have been constructed throughout
Europe. One may expect that, ultimately,
similar facilities will be created in other parts
of the world, so that marine navigators will
be able to avail themselves of the advantage
of accurate course-keeping.
The Danish Government, for example,
has ordered a complete chain of stations,
together with the necessary receiving
apparatus, for the immedate purpose of
conducting a hydrographic survey of Green-
land. The equipment, which is to cost about
£30,000, will be supplied to the Danish
authorities. It is to be in transportable form
and, from each location, it will be possible to
survey an area of between 50,000 and
75,000 square miles before the group of
stations is moved to the next location. The
Danish authorities estimate that, by this
means, they will be able to carry out 100
years of survey work in under 10 years.
21