Brezk-íslenzk viðskipti - 01.12.1946, Blaðsíða 25

Lord CORNWALLIS, Lord-Lieutenant í Kent, segir svo,
í kveðju til íslendinga:
,,Oss hér í Kent væri ánægja að því að fá sem flesta
íslendinga sem til Englands koma, í heimsókn, því
heimili í Kent eru fræg fyrir gestrisni sína. Og þótt
nú sé skortur á ýmsu í Bretlandi vonum við að dagar
allsnægtanna komi sem fyrst aftur.“
Dover gegnum þorpið en nú hefur
ríkisstjórnin lagt veg framhjá því og
því er aðal gatan nú róleg um helgar,
á sama tíma sem tvö þúsund bílar og
bifhjól þjóta á klukkutíma hverjum
áleiðis til strandarinnar, eftir aðal
veginum í aðeins hundrað metra
fjarlægð.
Það er einmitt til þorps eins og
{•orpsins okkar sem eg vil ráðleggja
slendingi sem ætlar að heimsækja
England, að koma því hér mun hann
finna hjarta Englands. Annar frægur
rithöfundur hefur sagt um Kent:
„Engin sveit er Kent fremri um staði
sem eru þess virði að sjá þá, og leiðir
sem liggja til þeirra, og þar er enn þá
hægt að fmna meira af hinu sanna
Englandi, en í nokkrum öðrum hluta
föðurlands okkar“.
Stríðið hefur skapað Kent aukna
frægð. Það var yfir hin grænu engi
Kent, sem Nasistar sendu svifspreng-
jur sínar og rakettur. Áður höfðum
við horft á nokkra breska flugmenn
heyja orustuna um Bretland. Það
var á sama tíma sem nasista herirnir
stóðu reiðubúnir til innrásar tuttugu
og tvær mílur í burtu, hinu megin
við Ermasund. Þá var Kent kölluð
„Spjótsoddur frelsisins“.
Engin örvænting greip íbúana í
Kent, þeir ákváðu að taka því sem að
höndum bæri, og loks rann upp sá
dagur að ströndum okkar var ekki
lengur ógnað.
Kent vonar að ein afleiðing þeirrar
nýbreytni sem þetta tímarit er í
sambandi Englands og íslands verði
sú, að margir íslendingar heimsæki
Kent. Engum mundi verða meiri
ánægja að því en Winston Churchill,
sem er frægastur og mestur allra
íbúa Kent.
British-Icelandic Steam-
ship and Air Services.
ICELANDIC STEAMSHIP COMPANY
To lceland: 20th December only.
From Reykjavik: 13th December (s.s. Lech)
and 11 th December (s.s. Horsa) round the
coast.
CU LLIFORD AND CLARK
To lceland: 15th December, arriving 23rd.
From Reykjavik: 2nd January en route for
Glasgow, arriving about the 7th and
reaching England by the 10th.
AIRPROP
PASSENGER AND FREIGHT
SERVICES LTD.
Terminal House, London.
Depart from Prestwick on Wednesdays at
10 a.m., arriving at Reykjavik 2.30 p.m.;
also on Fridays at 9 a.m. arriving at
Reykjavik 1.30 p.m.
Depart from Reykjavik on Wednesdays at
1.30tp.m., arriving at Prestwick 7 p.m.;
also on Fridays at 2.30 p.m., arriving
at Prestwick 8 p.m.
(There is a special train service from
Victoria (London) to Prestwick, leaving
London at 10.25 a.m. and arriving at Prest-
wick at 1.20 p.m.)
(Framhald fró bls: 18)
Ef þú vilt vita hvað klukkan er,
þá spurðu lögregluþjón, var einu
sinni ávallt sagt í fyndni. Á götum
úti nú til dags verður maður að geta
sér til hvað tímanum líður, því
margar strætisklukkur Lundúna eru
sundursprengdar. Heima aukast
vandræðin fyrir þá, sem reiða sig
á rafmagnsklukkur, því auðvitað
hefur eldsneytisskorturinn áhrif á
þær, eins og allt annað, sem fyrir
rafmagni gengur.
Rafmagnsklukkur hafa ávallt verið
álitnar réttar upp á sekúndu. Afleiðin-
garnar af óstöðugri raforku hafa
valdið því, að margar klukkur seinka
sér nú um fimm eða fleiri mínútur á
dag. Þetta þýðir að húsbóndinn missir
af lestinni, og kemur of seint til vinnu
á morgnana. Heitur morgunverður
er líka orðinn vafasamur, þar sem
búast mávið, að raforkan minnki enn,
sérstaklega á þeim tíma sem rafmagn
er mest notað.
* * *
[ haustsól Lundúnagera götusalar
sitt til þess að auka litskrúða stræt-
anna. Sjaldan hafa vagnar þeirra verið
eins hlaðnir gómsætum, safamiklum
perum, vínberjum, grænum og dökk-
um, valhnetum og eldrauðum tó-
mötum til þess að auka litskrúðið.
Og verzlunin gengur vel.
Það er orðið hálf kalt; kvenfólkið
er komið í pelsana sína fyrr en
venjulega. Á götuhorni sézt glóa
undir glóðarkeri, og á því er panna
full af steiktum kastaníuhnetum,—en
hinu meginn við götuna er vagn
hlaðinn blómum, sem kveðja um leið
og sumarið. Frá skemmtigörðunum
og torgunum rís ylmur brennandi
laufs—og skjótt fer að dimma. Það
er kominn tími til að fá sér te og
brauð og smjör—ég meina auðvitað
smjörlíki!
Tvö bráðabyrgðahús hafa nýlega
verið reist við hinn fallega, þekkta
Berkeley Square. Þau eru byggð úr
aluminium aflögum frá flugvélaverk-
smiðjum. Tíu menn voru aðeins fimm
klukkustundir að koma upp báðum
húsunum, og virðist manni það
ótrúlega stuttur tími. En harla eru
þau til prýði á þessu forna torgi. Að
minnsta kosti líkar ekki nætur-
galanum, sem svo oft syngur í
Berkeley Square slíkur átroðningur,
og spörfuglarnir tísta ákaft í mót-
mælaskyni. En hvað sem því líður,
hefur George Rotinoff, höfundur
þessara bráðabyrgðahúsa sannarlega
gert sitt til að minnka hin ævarandi
húsnæðisvandræði.
Það er altaf jafn erfitt að fá herbergi
á hótelum í London. Félög, iðnaðar-
sambönd og embættismenneru neydd-
ir til að halda ársfundi sína í minni
borgum, þar eð engin hinna vel
þekktu hótela í London geta tekið
á móti svo stórum hópum.
Hundruð tonna af
sementi hafa verið
send til Islands frá
þessum verksmið-
jum meðfram
Thames ánni.
(Myndin er eftir
John Topham.)
25