Hljóðabunga - 01.11.1978, Blaðsíða 38

22. Seggjum greinir sagan Ijós
saman þetta á rifinu ber
nes Kaldrana - finnur fjós
fossinn sá í ánni er.
23. Enn fyrir þá ertu rif
allvel kominn sundið blá
lát ei verða á leiðum svif
líka haltu Stigann á.
24. Höfðinn Vals - er harla hár
hermt stjórnborða þá að hlið
og til þess hún Grímsey gár
í gilið Þorpa er rennt á snið.
25. Búðar vog ég birti frá
beint fyrir ofan sker eitt er
ýmislegt þar óttast má
ef ei vel til leiða sér.
26. Er og gilið eyjuna við
undir eins og segir frá
kastið máls um mærðar snið
meining hefur sanna þá.
27. Bjarnarnes fyrir bæinn inn
beint mátt halda þessa leið
gilið Þorpa gróðurinn minn
greitt má losna skers við reið.
28. Vfst skalt halda á Vatnsnesfjall
er virðar kalla Brandafell
þó til suðurs þér að hall
þarf ei kvfða neinum skell.
29. Seima börnum segi ég reynt
sannlega nóg er undir djúp
fram skulu halda höldar beint
Helgafell á Víkurnúp.
30. Það inn eftir þá úr því
þú mátt halda réttan kós
allt þó viljir Brekku á bý
boði er einn á leið óljós.
31. Undan stefnu Ennis bæ
á þá Fellið losna við
lát það aftur gjöra að gæ
geym að skríða inn á mið
32. Sagan úti um sagða leið
svo til lykta kljáð nú er
hýrar frúr og hringa meið
hver sem hlýðir forlát mér.
Ljóðabréf Hallvarðar Hallssonar er á marg-
an hátt mun skemmtilegri lesning en Strand-
leiðarríman, enda er hann þar að lýsa bæði
landslagi, veðráttu og atvinnugreinum
Strandamanna á 18. öld. Bréf þetta er ort til
Orms sýslumanns Daðasonar, 6. september
1744. Hér er stuðst við handrit Bólu Hjálmars
(Lbs/1440,4to) og Þorsteins Þorsteinssonar
(Lbs/681,4to), sem fyrr er getið.
Ljóðabréf
1. Efnis leita mitt skal mál f mærðar blandi
þó með orða þíðu standi
þér að gamni tilskrifandi.
2. Upp á skemmtun einum þér í óðar gildi
það er ei sem þéna skyldi
þótt að öðrum sýna vildi.
3. Setja vil ég Sómar þátt í sögu slétta
umgetandi fátt til frétta
fljótt þó undirvísa þetta.
4. Ef að greina ég skal þér með orðum vöndum
eyðiplássið allt á Ströndum
ólfkt er það Suðurlöndum.
5. Hættuleiöir Horns á ströndum hér má sanna
í fyrstu viku fardaganna
fullbúinn ég var að kanna.
6. Sjófarendum viðnám veitir vegurinn stirði
kom ég leið úr Kollafirði
kannske margur fyrir sér virði.
7. Var ég orðin þjáður þá til þrauta löngum
af óvegum ærið ströngum
allt var skaplegt norður að Dröngum.
8. Minn þá bróðir með mér var ég má það inna
orku sýndu ærið stinna
engu fljórri mér að vinna.
9. Vorum við sagðir vitlausir f vinnugerðum
tfðum veginn tveir þó herðum
tamir lítt í sjóarferðum.
10. f Trékyllis opna vík ég upp nam halda
bæði gekk þá brim og alda
beint á land með austan kalda.
11. Á grynningum ekki þar sig aldan duldi
stóð þar eftir stormur og kuldi
Strandasýslu fjöllin huldi.
38
HLJÓÐABUNGA