Hljóðabunga - 01.11.1978, Qupperneq 53

Þangverksmiðjan á Brasey; Elna við bryggju.
garðinum hjá sér. Hann er milli sextugs og
sjötugs Iéttur í fasi og talar mállísku þeirra
Hálogalendinga með tilþrifum. Hann sýndi
okkur trén sem hann plantaði þegar hann
byggði hér og nú ná hátt til himins. Reyndar
er hann frá fastlandinu kominn, en konan er
héðan, svo hann ílentist hér. Það gengur nú
svona til, segir hann og hlær. Og ekki hefur
hann séð eftir að setjast hér að, því hvergi er
betra að búa en á Brasey, ekki einn einasta
dag hefur honum leiðst síðustu fjörtíu árin.
Borgarlífið er ekki fyrir mig segir hann, en hér
raskar enginn næturró manns. Það rennur nú
upp fyrir okkur að við höfum ekki séð einn
einasta bíl á Brasey, farartæki á landi eru þar
reiðhjól auk tveggja dráttarvéla.
Morguninn eftir sýnir hann okkur verk-
smiðjuna. Þangið fer með snigli inn í þurrkar-
ann og þaðan í kvörn sem malar það í
grófkornað mjöl. Síðan kemur fínmölunar-
kvörn og úr henni fer mjölið svo í sekkina.
Fínmalað þangmjöl er selt til Japan, tjáir
hann okkur, —Japaninn étur allt, segir hann
kíminn. Ekki virðist sú ágæta þjóð þó torga
allri framleiðslunni því talsverður hluti mjöls-
ins fer héðan grófmalað til Suður - Noregs og
Skotlands þar sem framleitt er úr því svokall-
að alginat sem kvað m.a. vera notað í ýmsa
matvöru. Þangmjölið fer einnig í sérstaka
steinefnafóðurblöndu handa norskum kúm, og
sumir bændur nota það beint sem kraftfóður
og láta vel af. Einnig þekkist að nota það sem
áburð á tún. 1974-1975 var lægð í eftirspurn
eftir þangmjöli en nú gengur salan að óskum.
Leiðsögumaður okkar segir að nú taki þeir á
móti u.þ.b. 75 tonnum yfir daginn, og allt upp
í 90 tonnum þegar mest er.
Ég spyr hvort þetta sé allt handskorið þang,
og hann svarar því játandi. Það eru 60-70
aðilar sem skera þang fyrir okkur, mest útvegs-
bændur og sjómenn sem stunda þetta með
öðru, auk þess eru allmargir burtfluttir eyja-
menn sem skera þang á sumrin en vinna
annarsstaðar á vetrum. Það hefur verið dálítið
erfitt að tryggja jafna hráefnisöflun, t.d. hefur
oft myndast vandræðaástand um sláttinn, þá
fara karlarnir í heyskap og láta þangið liggja,
og við því er ekkert að gera þvi þeir eru
sjálfráðir að þessu. Eins berst hingað minna
hráefni í vetrum, því þá er birtutíminn svo
stuttur og erfiðara að standa að þangslættin-
um. Annars gengur verksmiðjan allt árið að
kalla, en við erum vanir að taka langt jólafrí,
Þanginu landað úr Elnu. Fremst á myndinni er vog,
en fyrir aftan hana er færiband og síðan snigill.
H LJÖÐABUNG A
53