Hljóðabunga - 01.11.1978, Blaðsíða 64

ur ef hér brytust út harðvítug verkföll. Ég byði
ekki í það. Og þá vaknar spurningin: hvernig
getum við betur haldið uppi röð og reglu en
einmitt með því að láta FBI mennta allt okkar
lögreglulið og skipa sína menn í mikilvægustu
stöðurnar?
Gústi: Ha?
Ókunn.: Þeir hafa gert þetta fyrir mörg ríki,
einkum í Suður Ameríku, með frábærum
árangri
Gústi: En..
Ókunn.: Þér finnst kannski ekki nauðsyn að á að
halda uppi röð og reglu?
Gústi: Ha? Jújú, mikil skelfing. Nei ég ætlaði
bara að segja að dómskerfið þyrfti allt endur-
skoðunar við. Ég sagði það líka á fundinum
um daginn.
Okunn.: Og verður þjóðin ekki að vera sjálfri sér
samkvæm?
Gústi: Ha? Jú... jú auðvitað.
Ókunn.: Og fyrst við viljum að þeir borgi, og
fyrst við viljum nýta reynslu þeirra og þekk-
ingu, og fyrst við viljum láta þau mál ganga
fyrir sem mikilvægust eru en samt í hvað
mestum ólestri - nú, hvað er þá sjáifsagðara en
að þeir taki að sér dómsmálin?
Gústi: Þú segir það.
Dóra (lágt): Oh, Gústi, þú ert búinn úr glasinu.
Gústi (lágt): Heyrðu? Farðu og kauptu fyrir
okkur báða.
Dóra:(lágt): Ég held nú ekki!
Ókunn.: Konan þín er greinilega orðin óróleg.
Gústi: Neinei, alls ekki, alls ekki. (Lágt við
Dóru:) Þetta er með áhrifamestu... Og þó
hann sé kannski dáldið... Ég verð kannski
kosinn í nefnd, kannski varnarmálanefnd.
Hugsaðu um það!
Ókunn.: Þá er það eitt vandamálið, konurnar og
börnin.
Gústi: Ha?
Ókunn.: Þjóðfélagið einkennist um þessar
mundir af siðferðislegri upplausn. Það er
staðreynd. En ekki sprettur hún af sjálfri sér,
eða hvað?
Gústi: Ne-ei...
Ókunn: Nútíma félagsvísindi hafa komist að
þeirri niðurstöðu að hún orsakaðist fyrst og
fremst af því, að tvær helstu uppeldisstofnanir
þjóðfélagsins, fjölskyldan og skólinn, gegna
ekki lengur hlutverkum sínum sem skyldi.
Gústi: Það þarf meiri aga í skólana, segi ég.
Ókunn.: Einsog mælt af mínum vörum. Við
eigum áreiðanlega eftir að vinna vel saman á
landsfundinum. —En af hverju stafar agaleys-
ið í skólunum? Helsta orsökin er vafalaust
slæmir kennarar. Ég veit ekki hvernig ástandið
er á ísafirði í þessum efnum, en samkvæmt
smá-könnun sem nefnd á vegum flokksins lét
gera í samráði við vissa aðila, þá eru 57%
kennara á íslandi kommúnistar, hippar og
lauslætisfólk. Heil 12% eru allt þetta þrennt.
Gústi: Á ísafirði, biddu fyrir þér...
Ókunn.: En hvað skal gera? Eigum við að leyfa
þessum aðilum að halda niðurrifinu áfram,
leyfa þeim að eitra útfrá sér og brjóta niður
siðferðisþrek æskunnar, leyfa þeim að grafa
undan lýðræðinu?
Gústi: Ekki alldeilis, segi ég. Sem ég heiti Gú-
stav Pétursson.
Ókunn.: En hvað skal taka til bragðs þegar gott
og réttsýnt fólk fæst ekki í þessar stöður vegna
lágra launa? Svarið liggur í rauninni í augum
uppi. Þjóðin verður að vera sjálfri sér sam-
kvæm. Sem greiðslu fyrir það dýrmæta land
sem hún lætur þeim í té fær hún fullkomna
stjórnun þeirra á öllum skólamálum landsins.
Gústi: Öllum?
Ókunn.: Þú heldur kannski að hér dugi eitthvert
hálfkák?
Gústi: Ha? Nei, auðvitað ekki, auðvitað ekki.
—Þú... þú hefur mig afsakaðan andartak,
bara andartak. (Hverfur inná barinn. Þögn.
Ókunnugur og Dóra horfa hvort á annað.)
Ókunn.: Fjöllin eru bundin hálendinu. Þau geta
ekki losað sig eitt andartak. En... (Þagnar).
Dóra: En giftar konur... (þagnar).
Ókunn.: Það er nú það.
Dóra: Já, það er nú það.
Ókunn.: Það er margt í mörgu.
Dóra: Það má nú segja.
Ókunn.: Sveimér margt í mörgu.
Dóra: Sveimér margt í sveimér mörgu.
Okunn.:Jamm ogjamm.
Dóra: Bara ef sumir væru ekki að fara á lands-
fund.
Ókunn.: Sumirog ekki sumir.
Dóra: Sumir og ekki aðrir?
Ókunn.: Jólasveinar einn og átta....
Dóra:... ofan komu af fjöllunum...
64
HLJÓÐABUNGA