Læknaneminn - 01.03.1970, Blaðsíða 19

LÆKNANE MINN
17
lyfja, þrátt fyrir háa þéttni í
plasma.
Nýlega hefur verið sýnt fram á
mikilvægi þess að ákveða þéttni
lyfja í plasma (Hammer et al.).
Rannsökuð var geðhvatning
(antidepressive áhrif) desmethyl-
imipramíns. Mjög mikið ein-
staklingsfrávik fannst á plasma-
þéttni lyfsins í 11 sjúklingum, sem
voru meðhöndlaðir með 25 mg
þrisvar á dag í 16 daga. Hæsta
plasmagildið var 36 sinnum hærra
en það, sem lægst var. Aukaverk-
anir komu og fram hjá tveimur
sjúklingum með hæstu plasma-
gildin, en engar hjá hinum níu.
Athygli var einmg vakin á því, aö
fenemal, sem eykur niðurbrot
lyfja (vide infra), minnkaði
plasmaþéttni desmethylimipram-
íns um 50% hjá þeim sjúklingum,
sem hæstu þéttni höfðu, og auka-
verkanir hurfu þá að mestu.
Mikið frávik á plasmaþéttni
hefur og fundizt hjá sjúklingum,
sem taka fenytóin (DILANTIN).
I hóp, þar sem öllum einstakling-
um var gefinn sami skammtur af
fenytóini, lá plasmaþéttni lyfsins
á milli 2,5—40 mg/1 plasma.
Dæmi mn önnur lyf, sem haga
sér svipað, eru fenýlbútazon
(mynd V), antipýrin, fenacetín,
isoníazíð og súxametóníum.
Sýnt hefur verið fram á, að arf-
Mynd 5. Þéttni fenýlbútazons í plasma eftir oral gjöf á 800 mg/dag. Tíminn er
frá fyrsta degi lyfjatöku.