Læknaneminn - 01.03.1970, Blaðsíða 72

62
LÆKNANEMINN
voru Snorri Hallgrímsson, prófessor, og Jónas Hallgrímsson, dósent,
fyrir læknadeild H. í., Ásmundur Brekkan, yfirlæknir, fyrir Lækna-
félag fslands og Karl Proppé, stud. med., fyrir Félag læknanema. Fél-
agið á bók um fundinn, sem oft er vitnað í. Þar eru prentuð erindi og
umræður í kjölfar þeirra, fyrsta reglugerð kennslusambandsins og
ályktanir fundarins. Þarna er ennfremur löng skrá yfir rit og greinar
á ensku máli um kennslu læknanema og læknismenntun. Bókin nefnist:
Den framtida utbildningen av medicinska specialister och for-
skare i Norden.
Rapport frán det Andra Nordiska Medicinska Undervisnings-
mötet i Göteborg den 7.—9. oktober 1966.
Gautaborg, 1967, 139 bls.
Þegar bókin barst hingað, blöðuðu í henni nokkrir læknanemar,
sem nú eru flestir horfnir úr deildinni. Hún er æskileg lesning fyrir
læknanema, ekki sízt þá, sem hyggja á fagleg samskipti við hinar
Norðurlandaþjóðirnar.
Norrœna lœknanemaráöiö.
Læknanemar, sem voru á Gautaborgarfundinum 1966, höfðu með
sér sérstakan fund, sem fulltrúi F. L. missti af. Þar var talinn tími
til kominn að stofna til varanlegra samskipta norrænna læknanema,
en undanfarin ár höfðu þeir (þó ekki íslenzkir) komið saman á óform-
legiun fundum (sbr. fundargerðir hjá F. L. frá Gautaborg 1961 og
Helsingfors 1963).
Stofnfundur Nordisk Medicinarrád og fyrsti formannafundur allra
norrænu læknanemafélaganna var svo haldinn í Stokkhólmi í septem-
ber 1967 (sjá Protokoll frán Nordiska Medicinarrádet i Stockholm
den 23 och 24 september 1967). Þar var mest fjallað um viðurkenn-
ingu á verklegum námstíma lækna og kandidata í öðru norrænu landi
og hvernig útfæra ætti frekar sameiginlegan vinnumarkað lækna á
Norðurlöndum. Einnig voru ræddar mismunandi prófaðferðir. Reglu-
gerð fyrir ráðið var endanlega samin og samþykkt (Stadgar för Nor-
diska Medicinarrádet). Fulltrúi F. L. á þessum fundi var Kristján
T. Ragnarsson.
Aðaldriffjöður við stofnun Norræna læknanemaráðsins og fram-
kvæmdastjóri (generalsekretær) fyrstu tvö árin var Mauri
Johansson, finnskur læknanemi, sem stundaði nám í Árósum. Fram-
an af og jafnvel allt til þessa dags hefur starf ráðsins mest verið fólg-
ið í að auglýsa og kynna tilveru þess. Tilgangur þessa hefur annars
vegar verið að fá ráðið viðurkennt sem hagsmunaaðila, hugsanlegan
viðsemjanda, hins vegar til að fá sífellt sent efni til glöggvunar eða
umsagnar. f febrúar 1968 var t. d. fallizt á tillögurétt NMR í
Norðurlandaráði. Samleikur ráðsins við aðrar stofnanir hefur gengið
treglega, ekki sízt við læknanemafélögin sjálf — bréfum er sjaldan svar-
að í fyrstu atrennu. Hentugast þótti, að formenn aðildarfélaganna eða
fulltrúar þeirra hittust a. m. k. einu sinni á ári. Einhver einn varð
þannig ábyrgur fyrir fundarsókn hvers félags, og ætla mátti, að á
þennan hátt fengjust mestar upplýsingar frá hverju landi.
Annar formannafundur NMR var haldinn í Kaupmannahöfn í nóv-