Læknaneminn - 01.11.1978, Qupperneq 69

Eins og fyrr, fór krufninganámskeiðið fram und-
ir handleiðslu prof. R. G. Harrisonar og aðstoðar-
fólks hans. ViS upphaf námskeiðsins var ekki ann-
að vilað en að því lyki með prófi, en þegar til kom
þá varð aldrei neitt próf. Astæðan var sú, að prof.
Hannes Blöndal hafði aldrei beðið Harrison sérstak-
lega um það að haldið yrði próf í ár. Greinilegt var,
að Harrison var lengi í vafa um hvort hann ætti að
halda próf eða ekki og um tíma hélt hann okkur í
óvissu með því að segja, að hann héldi því aðeins
próf, að Hannes hefði samband við sig fyrir síðustu
vikuna okkar. Þegar á leið tókst flestum að sann-
færa sjálfa sig um að ekkert yrði úr prófi. En það
leiddi ekki jafnframt til þess að ástundun minnkaði,
eða að erfiðara yrði að koma fólki á fætur á morgn-
ana. Það er ég sjálfur til vitnis um sem vekjari alla
morgna. Tel ég þessa góðu ástundun meginástæðuna
fyrir því, að Harrison á endanum tók þá ákvörðun
að sleppa prófinu. Þakka ég þetta þeim góða hóp-
anda, sem ríkti og ágæti einstaklinganna hvers og
eins. Væri vonandi að eftirkomandi hópar sýndu
þann þroska að nota þennan möguleika, en sofa ekki
heima þó „jammað“ hafi verið til kl. 4 öll kvökl
vikunnar. Nauðsyn tel ég enga á prófi umfram það
að veita aðhald, og því sjálfsagt að Harrison ákveði
það sjálfur hverju sinni hvort hann heldur próf eða
ekki, enda er það hann sem stjórnar námskeiöinu.
Einnig mætti koma á mætingarprósentu, þ. e. ef
mæting ditti niður fyrir t. d. 90% hjá hópnum oft-
ar en t. d. 15 sinnum, þá yrði próf.
Ástæðuna fyrir því að próf tel ég ekki nauðsyn-
legt umfram það að veita aðhald, er sú, að þegar út
er haldið, þá hafa flestir lokið fullnaðarprófum í
anatomíu og að það vel er fylgst með krufningun-
um af aðstoðarfólkinu og prof. Harrison að þau
vita mjög vel hvernig þær hafa verið framkvæmdar
og hvað við kunnum.
Spurningunni um það hvort þessi kúrsus eigi rétt
á sér sem slíkur, svara ég hiklaust játandi, en spurn-
ingunni um hvort mikið hafi bæst við anatomíu-
kunnáttuna, svara ég neitandi. Ástæðan er hinn
mikli anatomíu-lærdómur hér heima, sem fáu er við
að bæta (aftur á móti mætti breyta kennslufyrir-
komulaginu). Fyrri spurningunni svara ég játandi
vegna mikilvægi þess að fá að sjá með eigin augum
og finna með eigin hendi þá hluti sem um hefur ver-
ið lært í tvö ár og sannfæra þannig sjálfan sig, að
þannig séu þeir í raun og veru, ýmist mun flóknari
eða mun einfaldari en þeir virðast í bókunum.
Að Iokum vil ég þakka samstúdentum mínum fyr-
ir einstaklega vel heppnaða för. Það skiptir jú öllu
máli, ef svona ferð á að heppnast, að andinn sé góð-
ur og að menn skilji þarfir hvers annars, bæði til að
sofa, vaka og hafa hátt.
Um C-vítamín
Framh. af bls. 44.
Dietary Allowances, National Academy of Sciences, Was-
hington D. C.
5 Bourne, G. H. (1949): Brit. .1. of Nutr. 2, 340-356.
6 Stone, I. (1966): Acta Genet. Med. Gemellol. 16, 52-62.
7 Pauling, L. (1974); Proc. Nat. Acad. Sci. USA. 71, 4442-
4446.
8 Hodges, R. E., Baker, E. M., Hood. J., Sauberlich, H. E.
& March, S. C. (1969): Amer. .1. Clin. Nutr. 22, 535-548.
9 Cardinale, G. J., Stassen, F. L. H., Kuttan, R. & Uden-
friend. S. (1975): Ann. N. Y. Acad. Sci. 258, 278-287.
10 Muruta, A. & Kitagawa, K. (1973): Agr. Biol. Chem. 37,
1145-1151.
11 Yew, M.-L. S. (1973); Proc. Nat. Acad. Sci. USA. 70,
969-972.
12 Cottingham, E. & Mills, C. A. (1943): J. Immunol. 47,
493-502.
13 Hume, R. & Weyers, E. (1973): Scot. Med. J. 18, 3-7.
14 Korbsch, R. (1938): Medizinische Klinik. 34, 1500-1501.
15 Second Conference on Vitamin C. New York. 9.-12. Oct.
1974. Ann. N. Y. Acad. Sci. (1975).
16 Knox, E. G. (1973): Lancet i. 1465-1468.
17 Krumdieek, C. & Butterworth, C. E., Jr. (1974): Arner. J.
Clin. Nutr. 27, 866-876.
18 Ragnarsson. J. Ú. (1977): Fréttabréf um heilbrigðismál,
25, 4. thl. 18-22.
19 The Role of Nutrition in Public Health, Report on a
Working Group, Oct. 1976, World Health Organization,
Copenhagen, ICP/NUT 003.
LÆKNANEMINN
61