Læknaneminn - 01.09.1981, Blaðsíða 39

Autio yfirlækni á kírúrgíunni. Þetta
var lítill eldri maður hnöttóttur.
Hann varð mjög imponeraður þegar
ég rembdist eins og rjúpan við staur-
inn að segja þrjár setningar á finnsku
og tókst. Hann sagði mér að koma
næsta dag. Enskukunnátta hans var
fólgin í því að hann sagði: ,,Huo-
menna — yesterday ..síðara orð-
iö hinu fyrra til skýringarsem þýðirá
morgun.
Eg fór til Grönroos og sagði hon-
um að ég nennti ekki að vera á
míkróbíólógíunni lengur og væri far-
inn yfir á kírúrgíu. Hann glotti býsnin
öll. „Allir ungir læknanemar ætla að
verða kírúrgar." ,,Já,“ sagði ég og
snautaði út.
Daginn eftir fól Ville Autio önd
mína í hendur Annikki Ilmarinen
sem talaði mjög góða ensku og var
aðstoðarlæknir í barnakírúrgíu.
Reyndar var hún sem næst fullnuma
sérfræðingur í faginu, kona um þrí-
tugt og hefi ég ekki í annan tíma séð
jafn sexí kírúrg.
Nú hafði ég afrekað að gera það
sem IFMSA ekki megnaði, það er að
skipta um deild. Sannaði ég þar með
að stúdenta samtökin eru óþörf og
legg til að þau verði lögð niður.
Eg var hjá þeim þarna á barna-
kírúrgíunni seinni hálfa mánuðinn af
dvölinni. Annikki Ilmarinen átti að
vera minn verndari en ég hætti fljót-
lega að leita til hennar, hún var frem-
ur leiðigjörn eins og títt er um fallegt
kvenfólk. Yfirsérpi deildarinnar var
hins vegar Eero Sornppi (frb. Sombi)
og var mjög spakur rnaður og auk
þess hress. Það voru ekki tjáninga-
vandamálin milli Somba læknis og
sjúklinganna. Hann hefir skrifað
bókina Luentoja Lastenkirurgiasta
sem ég ræð mönnum að Iesa.
Ég horfði þarna á aðgerðir við
ýmsum meinum s. s. retentio testis,
hypospadias, botnlangafíflagangi
o. s. frv. Skólinn var byrjaður hjá
finnskum svo ég fékk ekki að að-
Tampereen Keskussairaala.
stoða til að ryðjast ekki fram fyrir
nemana. Þó lafði ég einu sinni í haka
við exploratífa laparotomiu & thora-
cotomiu á manni sem hafði fengið
ofan á sig hús. Terenhuovi hét sá sem
skar og var snöggur að. Handleggur
mannsins var í rúst en Terenhuovi
var ekki í vandræðum. Hann fékk sér
statíf og stillti upp á það opinni
Lehrbuch der Topografischen Ana-
tomie des Menschen eftir Anton
Hafferl. Síðan hafði hann í frammi
borvélar ýmsar og apparöt og allt
gekk vel.
Þarna var ekki sama súperþjón-
ustan við sloppaíklæðslu og hér. Eftir
að hafa þvegið sér um hendur með
sápu, bursta og spritti var sagt: Nú
ertu steríll á höndunum og ferð sjálf-
ur í þinn slopp. Og mátti maður
Áfengisverslunin, þessi Saab kemur mál-
inu ekkert við.
handfjatla hann að utan sem innan.
Einu sinni hafði ég stolið Ijósbrún-
um klossum og var á þeim á vappi á
skurðstofuganginum. Hjúkka ein hóf
að rífast. Beitti ég fyrir mig skilnings-
leysi en mistókst. Hún rak mig þá til
að stela hvítum klossum. Átti þá
lisalo nokkur sem hafði jafnlitla löpp
og ég og kann ég honum bestu þakkir
fyrir. En þetta er greinileg sönnun
þess að skurðhjúkkur eru samar við
sig í öllum löndum.
Kírúrgísk undirklæði eru í
Tampere græn með ljótu sniði. Menn
Iáta ekki sjá sig í þeim á almannafæri
og skipta því um föt áður en þeir fara
í mat. En þetta veldur því að sami
litur er á því sem sterílt er og ósterílt
og tel ég það ábendingu fyrir ósjálf-
ráðu ótímabæru káfi.
I Finnlandi læra mun fleiri stelpur
læknisfræði en strákar. Þeir eru yfir-
leitt stæltir og vöðvamiklir og ganga
út í skógana að berja tré. Stelpurnar
dunda sér við langskólanám á meðan.
Ég skemmti mér nokkrum sinnum
með þessu fólki. Annars vegar var
farið á Ravintola sem samkvæmt
orðabókum er sama og Restaurant á
dönsku. En á Ravintola fara menn til
að drekka nokkur glös og sitja og
37
LÆKNANEMINN 3-4/i98, - 34. árg.