Læknaneminn - 01.04.2004, Blaðsíða 34

Læknaneminn - 01.04.2004, Blaðsíða 34
AÐGERÐIR VEGNA ALVARLEGRAR OFFITU, Mynd 3. Maga- og garnahjáveituaðgerðin sem gerð er á LSH. Maga- og garnahjáveituaðgerðir (Gastric- and intestinal byp- ass) eru þær aðgerðir sem flestir hallast að í dag og þykja gefa bestan langtímaárangur <15‘17L Gerð eru mörg mismun- andi afbrigði þessara aðgerða og mismunandi tækni beitt. Flestir eru nú sammála um að ef góður langtímaárangur á að nást þurfi: 1. Hjáveitu á maga þar sem veitt er framhjá a.m.k. 90% af maga. Flestír gera magapoka sem tekur aðeins 50-100 ml (mynd 3). Þetta tryggir að sjúklíngar geti borðað miklu minna í einu og þeir léttast hratt í fyrstu. Þessi magapoki vex þó mikið fyrsta árið (fimm til tífaldast) og eftir það geta sjúklingarnir borðað meira magn í einu, 2. Hjáveitu á efri hluta garna, þar sem tengt er framhjá mis- miklu af efri hluta mjógirnis (við tengjum fram hjá 2 m af efsta hluta jejunum). Mikilvægt er að hreyfa ekki við neðri hluta ile- um en þar fer fram frásog á vítamínum og steinefnum. Garna- hjáveitan er gerð með Roux-enY endurtengingu en þá er eng- inn blindur endi skilinn eftir (mynd 3). Hjáveita garna veldur því að gall, brissafi og magasýrur blandast ekki fæðunni fyrr en í neðri hluta garna þannig að melting og frásog á sér aðallega stað í neðri hluta garna. Ef borðað er mikið af orkuríkri fæðu (fitu og kolvetnum) nýtist fæðan ekki að fullu og sjúklingurinn fær niðurgang (fituskitu). Til að melta hreinan sykur þarf þó enga meltingarhvata og nýtist sykur því ailtaf að fullu.[hs911 Maga- og garnahjáveituaðgerðir eru stórar skurðaðgerðir og talsvert hættulegri en sultarólaraðgerðirnar því hér eru magi og mjógirni tekin í sundur og tvær samtengingar gerðar í kviðarholinu og skapar það hættu á fylgikvillum og jafnvel dauðsföllum. Nú er komin allt að 15 ára reynsla af þessum aðgerðum á nokkrum stöðum erlendis og virðist langtímaár- angur vera mjög góður. Þegar gerð er hjáveita á maga og skeifugörn hverfur eða minnkar hin stöðuga hungurtilfinning og sjúklingar léttast og haldast léttir (nánar sultarhormón í lok greinar). Ný aðgerðartækni þ.e. tilkoma kviðsjártækni (laparoscopiu) og tilkoma örbylgjuskæra (ultrascission) og heftibyssa (Endo- GIA) til nota um kviðsjárport (myndir 4 og 5) hefur minnkað tíðni fylgikvilla verulega og sjúklingar eru fljótari að ná sér eftir slfkar aðgerðir (18,19). Árin 2001 og 2002 gerðum við alls 110 slíkar aðgerðir á LSH. Ef um enduraðgerð var að ræða (áður gerð sultarólaraðgerð hjá 15 sjúklingum) gerðum við aðgerðina með opnum kviðskurði en aðrar aðgerðir gerðum við með kviðsjá. Undirbúningur Eftir aðgerð liggja sjúklingar venjulega inni í 4 daga ef aðgerðin er gerð um kviðsjá en í 7-8 daga ef opin aðgerð er gerð. Sjúklingar eru hafðir á fljótandi fæði í 3 vikur eftir aðgerð og síðan á maukfæði í tvær vikur í samráði við næringarráð- gjafa. Eftir aðgerð taka sjúklingar tvöfaldan dagskammt af vítamínum með málmsöltum ævilangt. Ef gallsteinar eru til staðar og gerð er opin aðgerð þá er gallblaðran tekin samtímis. Ef gerð er speglunaraðgerð er gall- blaðran aðeins tekin ef gallsteinar eru til staðar og sjúklingur með einkenni. I kjölfar speglunaraðgerða myndast í mjög litlum mæli samvextir í kviðarholinu og það er engum vandkvæðum bundið að taka gallblöðru með kviðsjá síðar ef sjúklingar fá gallsteinaeinkenni. Kostir þess að framkvæma maga- og garnahjáveituaðgerðir um kviðsjá eru ekki aðeins minni óþægindi, styttri sjúkrahús- lega og styttri fjarvera frá vinnu. Tíðni fylgikvilla verður einnig lægri. Offitusjúklingar eru sjúklingahópur með marga áhættu- þætti og ef opin aðgerð (laparotomia) er gerð fá um 20% sjúklinga fylgikvilla (5) borið saman við um 10% sjúklinga ef aðgerð er gerð með kviðsjá (18,19). Helstu fylgikvillar aðgerða (5'10,11): 1. Leki frá samtengingu (anastomósuleki) með djúpri sýkingu (peritonitis/abscess): 2-3% 2. Sárasýking (sem þarfnast aðgerðar): 4-5%* 3. Þrengsli í samtengingu magstúfs-garnar: 7% 4. Magasár í magastúf: 7-10% 5. Kviðslit í skurðsárið: 15%* 6. Dánartíðni < 1% (leki, lungnaembolia ofl) 34-Læknaneminn 2004
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.