Úrval - 01.06.1963, Síða 48
56
Læknisfrúin: „Elskan, þú mátt
til með að gleyma starfinu, þegar
þú ferð með mér i samkvæmi."
Læknirinn: „Nú, hvað hef ég
gert af mér?“
Læknisfrúin: „Nú, þú tekur um
púlsinn á hverjum þeim, sem ætl-
ar að heilsa þér með handabandi.“
Reiður eiginmaður: „Hvenær
sagði ég, að þú mættir útfylla
ávísun fyrir nýrri loðkápu?"
E'iginkonan (blíðmál): „Manstu
það ekki, elskan? Það var þegar
þú rumdir í þriðja sinni yfir dag-
blaðinu við morgunverðarborðið."
•
Gamlir háskólakandídatar höfðu
komið saman og haldið lítils hátt-
ar samkvæmi innan sins hóps. Þeg-
ar veizlunni lauk, gengu nokkrir
þeirra niður eftir strætinu og
röbbuðu saman. Þá sáu þeir
skyndilega einn félaga sinn liggj-
andi i göturæsinu. Sá hafði ekki
tekið þátt í veizlunni. Hann virt-
ist dauðadrukkinn, og þeir
ÚRVAL
hneyksluðust mjög á þessu athæfi
mannsins.
„Hugsið ykkur annað eins!“
hrópaði einn í hópnum. „Hverj-
um hefði nú dottið það í hug í
gamla daga, að hann Seamus
myndi eiga eftir að lenda í slíku
volæði!1
„Segjum tveir!“ sagði annar.
„Nú, við greiddum atkvæði um
það, hver hefði bezta frama-
möguleika af okkur öllum, og það
var einmitt hann Seamus, sem
fékk flest atkvæði!"
Þá kvað við rödd frá göturæs-
inu: „Ég er viss um, að þið hald-
ið, að ég sé dauðadrukkinn. En
því fer nú fjarri. „Það var ásök-
un í hreimnum. „Ég er bara að
tryggja öruggt bílastæði fyrir
Rolls Roycinn hans húsbónda
míns.“
Maður nokkur flýtti sér inn í
krá og spurði barþjóninn: „Urðuð
þér nokkuð var við mig hér inni i
gærkveldi ?“
„Já, herra,“ svaraði barþjónninn.
„Ég man vel eftir yður. Þér borg-
uðuð mér meira að segja með
fimm punda seðli.“
„Æ, mikið er ég feginn. Ég hélt
nefnilega, að ég hefði týnt honum.“
•
Skilgreining hjúskapar: Þróun,
sem lýsir sér í því, að reikningn-
um i blómabúðinn er lokað, en
annar opnaður í matvöruverzlun-
inni.