Úrval - 01.06.1963, Blaðsíða 69
Hvað á læknir að segja
dauðvona sjúklingi?
Tveir læknar, dr. Forkner og dr. Dworin, segja
úlit sitl ú því, hvort skýra eigi ólæknandi sjúk-
lingi frú staðreyndum um sjúkdóm hans. Og
þeir eru ekki ú sama múli.
lJUpjlfi|| ITT af því erfiðasta,
!psem læknar komast
; í er það, hvort þeir
________; eigi að segja sjúk-
JWUlílJlíÉS lingnum eða ekki, að
sjúkdómur hans sé ólæknandi.
Spurningin hefur oft verið
rædd, en sjaldan af þekn, sem
hún snertir mest, læknunum
sjálfum, sem af gamalli erfða-
venju hafa verið ófúsir til að
taka opinbera afstöðu til svo
umdeilds atriðis. Hér láta samt
tveir frægir læknar i Ijós and-
stæðar skoðanir sínar. Annar er
dr. Claude E. Forkner, prófessor
í lyflæknisl'ræði við læknadeild
Cornellháskóla, og hinn er dr.
Milton Dworin, fyrrum kennari
í lyflæknisfræði við Bellevue
læknamiðstöð New Yorkhá-
skóla. Hvorugur vissi, hvað hinn
hafði sagt, þegar þeir lýstu skoð-
un sinni.
Á að segja ólæknandi sjúk-
lingi sannleikann uni sjúkdóm
sinn?
Já, segir dr. Forkner.
Öll þau ár, sem ég hcf stund-
að lækningar, hefur mér iðu-
lega verið sagt, að ef alvarlega
veikum sjúklingi sé sagt eins og
er um bataliorfurnar, geti svo
farið að hann fremji sjálfsmorð
eða komist úr andlegu jafn-
vægi. Það er langt siðan ég fór
að segja sjúklingunum sann-
leikann, en hvorugt þetta liefur
nokkurn tíma komið fyrir.
Ég man eftir sjúklingi með
Good Housekeeping —