Úrval - 01.06.1963, Qupperneq 88

96
U R VA L
blundandi vitundar. Bænin er
alltaf sú orkubraut, sem ofboðs-
iegt afl getur flætt eftir.
Þegar fólk kemur til mín í
leit að hjálp, segi ég þvi stund-
um sögu af frænku minni. Þegar
hún var ung kona, lagði felli-
bylur heimili hennar i rúst.
Varð hún undir brakinu, og löm-
uðust báðir fætur hennar. Varð
hún því að staulast um á hækjum
það sem eftir var ævinnar. En
hún vann öll sín heimilisstörf
og kom börnum sinum til manns,
þrem að tölu. Eitt sinn sagði
hún við mig: „Smiley, á hverju
kvöldi bið ég um styrk til þess
að mæta næsta degi. Og ég bið
hins sama á hverjum morgni,
og um leið þakka ég Guði fyrir
heimili mitt, eiginmann og
börn.“
Auðvitað þurfti geysilegt hug-
rekki og viljaþrek til þess að
lifa lífinu á þennan hátt við
slíkar aðstæður, en frænka mín
kunni að framkalla hinn nauð-
synlega styrk með hjálp bænar-
innar.
Fjórða ráðið til þess að ná til
styrks þess, sem býr i hinni
blundandi vitund, er þetta:
Lærið leyndardóm þann, sem
falinn er í „skapandi hvíld og
slökun“. Legubekkurinn i lækn-
ingastofu sálfræðingsins hefur
orðið aðal uppistaðan í ótal
gamansögum, en hugmyndin að
baki staðsetningu hans er skyn-
samleg: með hjálp hans er reynt
að ná til hinnar blundandi vit-
undar sjúklingsins, en draga
verður sem allra mest úr tauga-
þenslu til þess að svo megi
verða.
Mér finnst, að allir ættu að
eiga sér einhverja stund dag
hvern, sem þeir geti eytt í ai-
geru næði, bægt frá sér áhyggj-
um, lagt af sér byrðar og gefið
sig á vald sköpunarmætti hinn-
ar blundandi vitundar. Bezt.er
að leggjast út af, ef mögulegt er,
og framkalla algert magnleysi
likamans. Sé slikt ekki mögulegt,
ættuð þið að sitja í stól, loka
augunum til þess að útiloka allar
sýnilegar truflanir og „slaka síð-
an á.“
Slíkir hvildartímar, þegar hug-
urinn segir við líkamann
„Reyndu ekki“, hlaða manninn
nýrri orku að degi til, og að
kvöldinu er þetta prýðilegt ró-
andi lyf, áður en farið er að
sofa. Eigi maður við einhver
sérstök vandamál að stríða, get-
ur maður afhent hinni blund-
andi vitund þau, svo að hún
megi fást við þau, á meðan mað-
ur sefur. Og hin blundandi vit-
und mun starfa af fullum krafti,
því að hún býr yfir geysilegri
vitneskju, alls kyns uppsýsing-
um, allri þeirri þekkingu og vitn-