Úrval - 01.06.1963, Qupperneq 102

110
ÚR VAL
skólans í skurðlækningum, og
bað hann að hefja tilraunir á
dýrum. Ressar tilraunir skiptu
hundruðum og voru gerðar bæði
á froskum, kanínum, köttum og
hundum. Hægt og hægt og af mik-
illi vandvirkni, drógu þeir Wan-
gensteen og félagar hans saman
árangur tilraunanna. Hann sýndi,
að framleiðsla og styrkleiki maga-
vökvanna, sem valda sárum, óx
við liita, en minnkaði við kulda.
„Á því stigi málsins, þorði eng-
inn að treysta því, að hin við*
kvæma slímhúð magans þyldi
frystingu,“ segir dr. Bernstein.
„Spurningin var, hve mikinn
kulda hún mundi þola, og hve
lengi.“
Tilraunirnar voru nú eingöngu
gerðar á hundum, þar sem magi
þeirra er svipaður að stærð og
lögun eins og í manninum, og
framleiðir álíka magn af sýru og
pepsíni. Hitastigið var lækkað
smátt og smátt og kælingartím-
inn styttur, þar til komið var
niður í ca. h- 10°C i fjórar
khikkustundir. Sýruframleiðslan
minnkaði eftir því sem hitastigið
var lækkað. Engin skemmd á
maganum kom í Ijós.
Þeir héldu rannsóknunum
áfram, þar til þeir þóttust örugg-
ir um, að einnig magi mannsins
þyldi kælingu. Svo var það einn
dag, að það átti að fara að skera
upp lögfræðing nokkurn með
blæðandi skeifugarnarsár. Hann
var spurður, hvort hann vildi
reyna kælingu i staðinn, og hann
tók því fegins hendi. Magi hans
var kældur niður í 26—27°C í
48 klukkustundir. Blæðingin
hætti, og sýruframleiðslan
minnkaði mikið. 1 fyrsta sinn í
mörg ár var maðurinn þrauta-
laus.
En árang'urinn var skamm-
vinnur, bæði í þetta sinn og
nokkur síðari skipti. Þeir komust
að raun um, að maginn þoldi end-
urteknar kælingar og ávallt með
sarna árangri, en sýruframleiðsl-
an náði sér jafnan á strik aftur.
Wagensteen tók þá að hugleiða
möguleikann á að frysta magann.
Ef til vill gæti frysting gert árang-
urinn varanlegan, þar sem kæling
dugði, aðeins skamma stund. Aug-
ljóst var, að þegar líkamsvefur
dó við frystingu, var það af því,
að farið hafði verið yfir þau tak-
mörk, annaðhvort i kuldastigi
eða tímalengd - eða hvort tveggja
— sem vefurinn þoldi. En voru
einhver slik takmörk til, sem
örugg væru? „Við komumst að
raun um, að svo væri,“ segir dr.
Bernstein.
Hundsmagar voru gaddfrystir
við mismunandi kuldastig í á-
kveðinn tíma, þar til þeir höfðu
komizt að öruggri niðurstöðu:
maginn þyldi frystingu i eina
ldukkustund við -f- 25 °C. Til enn