Úrval - 01.06.1963, Síða 107

VERNDUN AUGNANNA
115
og teygjanleiki augnvöðvanna
minnkar.
Það er algengara en frá þurfi
að segja, að með aldrinum vill
fólki daprast sjón og á flest
roskið fól'k erfitt með að einbeita
augunum.Augnlæknirinn á kúnst-
ugt tæki, sem hann bregður upp
aS augum manna og getur meS
þvi ákvarSaS aldur mannsins.
Þetta tæki gæti sennilega komiS
sér illa fyrir sumar aldurhnign-
ar ungmeyjar.
Snemma á fimmtugsaldri fer
yfirleitt að bera á þvi, aS teygj-
anleiki augans er farinn að
minnka til mikilla muna. Flestir
eiga á þessum aldri erfitt með
að sjá smátt letur í 30 cm. fjar-
lægS.
Við höfum öll tekið eftir þvi,
að roskið fólk þarf að halda
lestrarefninu talsvert langt frá
sér. Þetta stafar af því, að það
á erfitt með að fá skarpa sjón-
mynd nærri augunum.
Það fer ekki hjá því, að teygj-
anleiki augans minnki með aldr-
inum. Fólk ætti að láta rannsaka
augu sín áður en það fer aS ganga
í skóla, og síðan, ef sjónin er óað-
finnanleg, um fertugt. Upp frá
þvi ættu menn að láta rannsaka
í sér augun á tveggja ára fresti,
þar til brennidepill þeirra er orð-
inn fastur.
AS þvi er virðist er að mestu
meinlaust aS draga það að fá sér
gleraugun óhjákvæmilegu, en eins
og sagt var í upphafi, stafar augn-
jareyta af þvi, að gerðar eru of
miklar kröfur til augnanna. Því
var einnig haldið fram, að augu
hins siðmenntaða manns yrðu að
þola of mikið álag. Þess vegha
ættu menn jafnan að leggja sig
í líma við að hlífa augunum eftir
beztu getu.
Gleraugu eru einfaldar linsur,
ktiptar fyrir nærsýna og íhvolf-
ar fyrir fjarsýna, og hlutverk
þeirra er aS hjálpa auganu aS
finna brennidepilinn.
Vegna þess að gleraugu eru oft
lítil prýði og allt annaS en þægi-
leg, forðast margir, einkum kon-
ur, að ganga með þau. Ein lausn-
in er að ganga með sérstakar
augnlinsur. Þetta eru litlar lins-
ur, sem sérstaklega eru lagaðar
eftir auganu og komið fyrir undir
augnlokunum.
Því miður er augað afar við-
kvæmt og þolir illa ertingu, og
er því ekki hægt að ganga með
slíkar linsur lengi í senn. Nú er
hins vegar farið aS framleiða
næfurþunnar plast-sjónlinsur.
Þær fljóta nánast sagt ofan á
augnasteininum, og geta menn
gengið með þær vikum saman,
en ekki má samt synda meði þess-
um linsum, því að þær myndu
skolast burt. Þessar linsur eru
óðum að ryðja sér til rúms.
Augnangur, eða conjunctivitis,