Úrval - 01.06.1963, Síða 125
JAPANSKIR HERMENN ENN í FELUM
133
Þeir Ito og Minagawa, sein
lásu Jjetta blað trúðu ekki sín-
um eigin augum. Þegar þeir
höfðu siðast vitað til, hafði mán-
aðarlegur máli óbreytts liermanns
verið 20 yen, og auðvitað var
þeim ókunnugt um verðbólgu
eftirstríðsáranna í Japan. Þeir
voru þvi sannfærðir um að þessi
blaðafrétt um baunakökuverðið
væri tónuir uppspuni og sömu-
leiðis allt það, sem í blöðunum
stóð. Þeir leyndust því áfram i
frumskóginum næstu sjö ár.
Þann 21. maí 1900, fimmtán
árum eftir frelsun Guam, fóru
þeir Virenti Manibusan og Clem-
ente Santes, sem heima áttu í
þorpinu Talojojo á Guam, á fæt-
ur í dögun, til þess að gá að
krabbagildrum sínum.
Allt i einu sáu þeir síðhærðan
og alskeggjaðan Japana skammt
fyrir framan sig. Það var Minag-
awa. Mennirnir tveir hertu göng-
una og Minagawa tók á rás.
Litlu síðar dró Manibusan
hann uppi og greip í skyrtuna
hans. Minagawa varðist eins og
óður maður unz hann varð að
lúta í Iægra haldi.
Minagawa var ek-ki aðeins fá-
máll, heldur einnig mjög tor-
trygginn. En samt komust menn
brátt að hinu sanna með íto,
félaga hans og það var gerður
út leiðangur til að leita hans.
í flugvélinni á leiðinni heim,
var reynt að sannfæra þá um
að þeirra biðu hlýjar og ást-
ríkar móttökur ættingja þeirra,
en þeir voru jafn tortryggnir og
hljóðir. íto bjóst við að sér yrði
varpað út úr flugvélinni, niður
í Kyrrahafið. Minagawa gerði
hins vegar ráð fyrir að flugvélin
myndi lenda á einhverri ein-
angraðri eyju, þar sem væru
fangabúðir fyrir strokufanga.
Það var ekki fyrr en þeir höfðu
stigið út úr flugvélinni og hitt
hina fagnandi ættingja sína, sem
þeir trúðu því, að allt ætti eftir
að verða eins og það áður var.
Þann 19. desember 1944 stigu
tveir japanskir undirforingjar,
IJiroo Onoda og Shigerhi Yama-
moto, upp í litla sperngjuflugvél
í Tokyo og flugu til Clark-flug-
vallarins fyrir utan Manila. Báð-
ir liðsforingjarnir voru nýlega
útskrifaðir <úr herskóla ríkisins,
sérmenntaðir í smáskæruhernaði
og hermdarverkastarfsemi. Jafn-
skjótt og þeir komu til Filipps-
eyja skildu leiðir þeirra og þeir
sáust aldrei aftur, en þeirra beið
samt sameiginleg frægð. Yama-
moto, sem nú er skólakennari í
Japan og Onoda, sem japanska
stjórnin tilkynnti að væri dauð-
ur, i desember 1959, áttu eftir að
verða tveir hinna frægustu allra
þessara „strandaglópa".
Yamamoto var falin yfirstjórn
hundrað manna herflokks, sem