Úrval - 01.06.1963, Síða 126

134
ÚR VAL
var sérstaklega ætlað að eyði-
leggja alla lendingarstaði á San
Jose, á suðurodda eyjarinnar. On-
oda hafði hins vegar verið send-
ur til hinnar litlu eyjar Lubang,
fyrir sunnan Mindoro og hans
starf var að hindra það að Banda-
menn gætu notfært sér flugvöll,
sem Japanir höfðu gert þar áður.
Hann kom til Lukang þann 31.
desember 1944 ogkann samkvæmt
skoðun sumra eyjarskeggja, að
leynast þar einhvers staðar enn
í dag.
Mindoro er tíu þúsund fermil-
ur að stærð og er sjöunda stærsta
eyjan af þeim sjö þúsund, sem
tilheyra Filippseyjaklasanum. —
Vegna staðhátta eyjarinnar er
ekkert beint samband milli aust-
ur og vestur strandarinnar og á
hinu torfæra og fjöllótta innlandi
búa nokkur þúsund heiðnir frum-
byggjar, en forfeður þeirra flutt-
ust þangað frá Malaya-löndum.
Það var yfir hluta af þessu
torfæra og ógestrisna landsvæði,
sem Yamamoto og flokkur hans
lögðu leið sína. Nóttina sem þeir
komu til San Jose, var myrkrið
skyndilega lýst upp með gulgrá-
um leiftrum og í þessum bjarma
hófu Bandamenn skothríð, svo að
flestir af mönnum Yamamotos
féllu í valinn.
Yamamoto sjálfur og þrjátíu
menn, sem sluppu lifandi úr á-
rásinni reikuðu nú villtir um
frumskóginn — hungraðir, sjúk-
ir, hræddir og hjálparvana, en
ekki vonlausir. Þeir fundu líka
flugrit Bandamanna, þar sem
þeim var tilkynnt að stríðinu væri
lokið, en Yamamato, lagði engan
trúnað á slikt. Hann sagði mönn-
um sínum að þeirra eina von
væri að koma upp föstum dval-
arstað og stunda jarðyrkju, sér
til lífsviðurværis. Jafnframt full-
yrti hann að ekki væri ráðlegt
að láta fimmtán menn dvelja sam-
an á einum stað.
Hann skildi sjö þeirra eftir í
ræktanlegri fjallshlíð, en hélt á-
fram með hina sjö tvær dagleiðir
upp á þrjátíu og sex hundruð
feta háa hásléttu, er nefnist
Mount Ayanitan, þar bjuggu þeir
um sig í helli og hófu þegar jarð-
yrkju með hinum stuttu sverð-
um sínum og einni öxi.
Smátt og smátt óx ræktarland
þeirra — u. þ. b. hálf ekra á ári
—• Brátt voru þeir farnir að
rækta sykur, ananas, banana, tó-
bak, lauk, engifer og pipar.
Seinna áttu þeir sjö kjúklinga og
tuttugu svín.
Þeir byggðu stærra og þægi-
iegra liús, með svefnherbergjum
og dagstofu.
Landið var fullt af grimmum
óseðjandi blóðsugum. Malaria var
önnur skelfileg, síherjandi pláa.
Japanarnir reyndu stöðugt að
finna upp eitthvert meðal, en
>