Úrval - 01.06.1963, Qupperneq 180

Margar skemmtilegar sögur eru
haföar eftir Sigurði Guðjónssyni
bæjarfógeta í Ólafsfirði.
Þegar Sigurður var nýfluttur
til Ólafsfjarðar höfðu menn orð
á þvi að óvenju mikið hefði borizt
á land af rekavið undanfarið. -—■
Fannst Sigurði fátt um og sagði
að varla væri orð á því gerandi
þótt nokkrar smáspítur ræki á
land. En bætti við: „Þið æ.ttuð
að sjá rekaviðinn fyrir austan,
þar sem ég var. — Eitt sinn rak
svo stórt tré á land þar, að við
vorum búnir að saga af því í
viku, þegar við komumst að því,
að verið var að saga af því hinu
megin líka.
•
Einhverju sinni var óvenju
mikil þoka í Ólafsfirði, svo að
tæplega sást út úr augum.
Var haft orð á því við Sigurð,
að tæplega gæti þoka orðið öllu
meiri. —
Sagði Sigurður þá: „Þetta er
andskotans engin þoka hjá því
sem hún getur orðið fyrir austan.
Það hefur iðulega komið fyrir
þar, að kústskaft hefur staðið
fast — svo þykk getur hún orðið
þar!
Árni litli sem er 3ja ára, situr
við morgunverðarborðið með
pabba sínum.
„Dreymdi þig nokkuð í nótt“
spyr pabbi Árna litla. Árni svarar
ekki, en brosti aðeins. „Viiltu
ekki segja mér, hvað þig dreym-
di?“ spyr pabbi stríðnislega.
„Láttu ekki svona pabbi, þú
varst með mér.“
•
Blaðakóngurinn Beaverbrook lá-
varður mælti svo á 83. afmælis-
degi sínum: „Ég hef algerlega
eyðilagt áhrifamátt hins heimsku-
lega spakmælis um, að hinir góðu
deyi ungir.“
Aldraður bóndi, sem gerði tals-
vert að því að athuga skýjafar
og loftsútlit og spá veðri, jafnvel
stundum langt fram í tímann,
átti eitt sinn merkisafmæli. Við
það tækifæri færðu sveitungar
hans honum viðtæki, og var það
á fyrri árum þeirra tækja hér-
lendis. Þeir, sem með tækið komu,
biðu svo eftir veðurskeytum
kvöldsins. Að þeim loknum gengu
þeir út. Leit þá afmælisbarnið til
lofts að vanda og skyggndist um
drykklanga stund og mælti síðan:
„Já, ekki spái ég nú eins og Jón
Eyþórsson núna.“
J. Ó.