Úrval - 01.04.1969, Blaðsíða 54
52
ÚRVAL
sem mætti auðveldlega halda að
væri rafmagnsofn eða rafljósaút-
búnaður, sem hefði verið festur
við vegginn.
Þetta tæki er eitt af sívaxandi
fjölda snjallra aðvörunarkerfa, ef
um innbrot er að ræða. Það sendir
frá sér hátíðnihljóð, sem eru þeim
kostum búin, að þau ,,þekkja“ um-
hverfi sitt og „verða vör við“ sér-
hverja breytingu á því.
A sama augnabliki og innbrots-
þjófurinn skar gat á rúðuna, bætti
loftstraumur að utan nýjum þætti
í umhverfið og breytti því þannig.
Þetta hafði aftur á móti þau áhrif,
að tækið kom af stað fyrirfram
stilltri símahringingu til næstu lög-
reglustöðvar, á svipaðan hátt og
mörg önnur aðvörunarkerfi gera.
Það hefði komið í alveg sama
stað niður, ef innbrotsþjófurinn
hefði komizt inn í bygginguna og
herbergið með stolnum lykli, já,
einnig ef hann hefði falið sig þar
og beðið, þangað til allir voru farn-
ir heim.
Strax og hann hefði farið á kreik,
hefði hinn ósýnilegi ,,vefur“ trufl-
azt við þá hreyfingu og aðvörunar-
hringingin verið send.
En aðalkostur þessa útbúnaðar er
sá, að það ber svo lítið á honum,
að þjófum, sem eru að leita að að-
vörunarkerfi til þess að eyðileggja,
yfirsést auðveldlega, þ. e. þeir gera
sér ekki grein fyrir því, að þarna
er um aðvörunarkerfi að ræða. Nú
er verið að koma útbúnaði þessum
fyrir í verzlunum, skrifstofum og
verksmiðjum.
Tækið gengur fyrir eigin raf-
hlöðu, og því hefur það engin áhrif
á það, þótt rafmagnið bili eða ein-
hver klippi sundur rafleiðslur í hús-
inu.
Lögreglan og aðrir þeir aðilar,
sem gæta verðmæta og leyndar-
mála og vernda þau, gleðjast auð-
vitað við tilkomu sérhvers nýs tæk-
is í viðbót við það úrval tækja, sem
dregið geta úr fjölda þeirra inn-
brotsþjófnaða, sem framdir eru á
ári hverju.
Samanlagt verðmæti eigna, sem
stolið var í innbrotum í Lundúna-
borg einni árið 1966, nam 2.816.257
sterlingspundum. Þar af náðust að-
eins 4,4% aftur eða 124,896 pund.
☆
Hjúkrunarkonan, sem var að sprauta nýliðana í hernum, var ný
i starfi sínu. Þegar einn þeiri'a bretti upp skyrtuerminni, birtist tattóver-
uð, allsnakin kona á upphandlegg hans. Hinir fylgdust nákvæmlega
með viðbrögðum hjúkrunarkonunnar, því að þeir vildu sjá, hvort hún
færi hjá sér. En það var síður en svo. Þess i stað sagði hún róandi
röddu: „Svona, svona, Linda mín, þig kennir ekkert til.“ Og um leið
stakk hún nálinni í handlegginn.
Becky C. Rehm.