Goðasteinn - 01.12.1964, Qupperneq 5

K.jartan Leifur Markússon:
Á aldarmorgni
í Álftaveri
Jafnfljótt og minn andlegi sjónhringur náði lengra en kring-
um heimahagana, vissi ég, að þeir, sem bjuggu í Álftaveri, voru
næstu nágrannar okkar í Hjörleifshöfða í austri. Ég vissi líka
fljótt, að það var feikn langt til þessara nágranna og að sand-
urinn mikli var á milli okkar og þeirra.
Snemma þótti mér nafnið Álftaver fagurt og heillandi, og
ekki var ég gamall, þegar ég þekkti flesta bændur og fleira fólk
í þessari sveit. Álftveringar komu nokkuð oft í Höfðann, ýmsra
erinda. Um fýlatímann komu þeir til að kaupa fýl, og þegar
þeir fóru kaupstaðarferð til Víkur, komu þeir oft í austurleið og
fengu gistingu, ef of seint var að leggja á sandinn. Það bar líka
oft við, að kunningjar foreldra minna komu að gamni sínu, og
stundum komu þeir, sem bágast áttu efnalega, til að fá eitthvað,
sem þá vanhagaði um, helzt matarkyns til að bæta úr brýn-
ustu nauðsyn.
Ég ætla nú að nefna nöfn nokkurra Álftveringa, sem ég man
eftir, frá fyrsta tug þessarar aldar: Þá var á Mýrum sr. Bjarni
Einarsson. Hann var prófastur í sýslunni og sveitarhöfðingi í
Álftaveri, átti fjölda sauðfjár og var talinn stórefnaður. Hann
byggði fyrsta timburhúsið í Álftaveri, og stendur það enn.
Goðasteinn
3