Goðasteinn - 01.12.1964, Síða 6

Goðasteinn - 01.12.1964, Síða 6
Skömmu fyrir síðustu aldamót rak mikið af plönkum á allar fjörur hér í sýslunni, og þá notaði sr. Bjarni tækifærið og byggði húsið. Öll grind þess er úr rekaviði. Sr. Bjarni kom nokkrum sinnum í Höfðann og var aufúsugestur, stór og fríður og höfð- inglegur. Aldrei gleymi ég því, þegar Sverrir bóndi í Hraunbæ kom einu sinni í Höfðann. Það var skömmu eftir sumarmál, í góðu veðri. Hann var óvenjulega klæddur, svo langt að kominn, að- eins í einum buxum úr hvítu vaðmáli en meira búinn um bol. Sverrir sagðist hafa farið snemma að heiman um morguninn og gengið fram á Mela til að gá að fénu sínu, sem hann hafði þá sleppt af gjöf. Því var hann svo létt klæddur. Svo þegar hann hafði gætt að, hvernig blessaðar kindurnar höfðu það þarna í mellandinu, þá blasti við honum þverhníptur hamraveggur Höfðans frá svonefndri Melöldu. Sverrir sagði, að sér hefði sýnzt svo stutt þangað, að hann hefði afráðið að skreppa vestur yfir sandinn til að hitta fólkið í Höfðanum. Hann var ekki að telja eftir sér sporin karlinn sá; það var þó næstum tveggja tíma gangur af Melöldunni heim að bæ í Höfðanum. En fyrst ég nú minntist á Sverri, ætla ég líka að geta um aðra enn minnilegri komu hans í Höfðann. Daginn fyrir skírdag 1901 var hart frost og norðan stormur. Sandurinn fauk, og sand- móðan var svo mikil, að lítið sá til Mýrdalsfjallanna. Um miðjan dag kom Sverrir, og þótti furðulegt, að nokkur skyldi vera á ferð í svo slæmu veðri. Ég man vel eftir, að Sverrir var nálega óþekkjanlegur, þegar hann kom í bæinn, svo var andlitið svart af sandi. Sverrir sagðist hafa lagt af stað um morguninn frá Vík með sveitungum sínum, Jóni bónda í Skálmarbæ og Þor- steini bónda á Eystri-Herjólfsstöðum. Þeir áðu í Skiphelli, en þar sagðist Sverrir hafa riðið frá þeim og strax tekið þá ákvörðun að leggja ekki á sandinn heldur reyna að komast fram í Höfða, sem og tókst. Hann sagðist alltaf öðru hverju hafa séð hæstu hnúka Höfðans upp úr sandkófinu og því getað haldið réttri stefnu. Enginn veit, hvers vegna Sverrir skildi við félaga sína. En af tvíræðum orðum hans þóttist móðir mín skilja, að þeir félagar hefðu orðið ósáttir þarna í hellinum um, hvort halda 4 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.