Goðasteinn - 01.12.1964, Qupperneq 44

Goðasteinn - 01.12.1964, Qupperneq 44
brúnin, ef mjöðin var rauð og fögur, og raunar dugði liturinn einn til að leysa fjörið úr læðingi. Sagði Kunningi þá gjarnan gunnreifur: „Nú rýkur í mig“. Eitt sinn, er hann kom úr slíkri reisu, var hann með rautt hálsbindi. Spurðu systkini mín, hverju það sætti, að hann væri svo flott, en hann svaraði samstundis: „Nú, eru ekki allir menn bolsar? Magga er bolsi, strákarnir eru bolsar, og ég er líka bolsi“. Magga þessi var vinkona hans. En hvað var það að vera bolsi? Aðeins orð í sálu hans og svo að vera eins og aðrir. En það skeði líka í einni slíkri ferð, að hon- um var boðið í bíó, og þar sá hann nokkuð, sem gerði hann alveg undrandi, og nú fór hann að reyna að skýra málið, og að lokum tókst okkur að fá botn í þetta og svo kom það: „Helv. . maðurinn kyssti stelpuna og lét alla menn sjá“. Það var meira örlæti í ástum en hann taldi sæmilegt. Einhvern tíma var það á hirðingardegi í Holti, að mikið var að gera á engjunum, en ráðsmaður föður míns, Einar Ingvarsson, einhver duglegasti maður, er ég hef kynnzt, kemur að máli við Kunningja, sem var að koma með matinn, og biður hann nú að snúa fljótt heim og sækja reipi, en Kunningja var ekki um það gefið að láta ýta á sig við störfin, snýr samt við og for- mælir öllu og öllum í kringum sig og er í slíkum ham er heim á hlaðið kemur. Er þar móðir mín fyrir og tekur af glettni undir orð Kunningja. „Já, ég held, að maður viti, að Einar er versti maður“. Naumast hafði hún þetta mælt, er Kunningi svarar og segir: „Nei, hann er bezti maður“. Var þá þessi hrina úr sögunni. Þannig voru þær margar, eins og ský hyrfi frá sólu. Svo smábreyttist tíminn, vinnufólkinu fækkaði, og að lokum var starf þess alveg úr sögunni, en Kunningi var með okkur eins og eitt systkinanna. Við deildum saman gleði og æskuhryggð, það skildi hann allt manna bezt. Við mokuðum útúr hesthúsun- um, gáfum og brynntum kúnum, gengum svo að starfsdegi lokn- um í glaðan leik með þeim indælu æskufélögum, systkinunum í Ormskoti. Þar var Kunningi aðalleíkarinn. Oft snerum við á hann, en það þótti honum mest gaman „að vera úti“, sem kallað var, og biðja um hús ef verið var í húsgangsleik. Einu sinni fór ég að kenna honum vísuna „Einn var að smíða ausutetur" o. s. 42 Goðasteinn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Goðasteinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.