Úrval - 01.03.1979, Blaðsíða 122

ÚRVAL
120
sagði honum þær fréttir að hvítu
mennirnir væru farnir að berjast
norður frá, þar sem héti Boston.
Lúter ökumaður kom með nánari
fréttir: „Fólkið í Boston varð svo reitt
við kónginn hinum megin við hafið
að það fór að berjast við hermennina
hans.
Fréttirnar að norðan urðu
svertingjunum mikilvægar. Oftast
kom Luter með fréttirnar. Kúnta velti
málinu mikið fyrir sér. Hvíta fólkið
var allt að tala um að öðlast frelsi.
Hann spurði þann brúna hvað
„frelsi” raunverulega þýddi, og
komst að því að það þýddi að eiga
engan húsbónda og mega fara
þangað sem maður vildi og gera það
sem manni sýndist. Kúnta skildi ekki
hvaða ástæðu hvítt fólk hafði til að
heimta frelsi. Skömmu síðar las
húsbóndinn fyrir þræla sína
samþykkt borgarráðs Virginíu þess
efnis, að allir negrar ,,eða aðrir
þrælar, sem gerðu með sér samsæri
um uppreisn, yrðu teknir af lífi án
prestsþjónustu. ,,Hvað þýðir þetta?”
spurði einn þeirra á eftir. ,,Það þýðir
að þegar þeir drepa þig, kalla þeir
ekki á prest,” svaraði sá brúni
þurrlega.
Árið 1778 færði Bell
svertingjunum þær fréttir úr stóra
húsinu, að þrælum væri heitið frelsi,
ef þeir vildu ganga í herinn og gerast
lúðurþeytarar eða framherjar.
Einhver spurði hvað það þýddi. Þá
svaraði sá brúni: ,,Það þýðir að vera
settur fremst og drepinn fyrst. ’ ’
SKÖMMU EFTIR AÐ stríðinu lauk,
hjálpaði Lúter ambátt einni að flýja.
Þetta komst upp, og hann var seldur
á uppboði. Kúnta tók við starfí hans.
Það leiddi til þess að sjóndeildar-
hringur hans víkkaði mjög og
skilningur hans á umheiminum.
Hann ók Waller lækni í sjúkravitjanir
og heimsótti þannig fjölda búgarða.
Hann sá hvíta fátæklinga og
heimsótti borgir og bæi í kring.
Eitt sinn kom hann auga á
kolsvarta konu, sem leit út fyrir að
vera af volofætt. Hún var með stór
brjóstin nakin og saug svart barn
annað en hvítt barn hitt. Gamli
garðyrkjumaðurinn, fyrirrennari hans
í garðræktinni, sagði honum að flestir
hvítu mennirnir í Virginíu hefðu
verið á brjósti svartrar barnfóstru og
að verulegu leyti aldir upp af henni,
og Bell fræddi hann um að hvít og
svört börn yxu upp saman 1 miklum
vinskap.
Kúnta vildi sífellt fræðast meira,
og nú var hann í lykilaðstöðu. Waller
læknir bauð oft einhverjum vina
sinna að koma með í ferðir sínar, og
þá ræddu þeir saman eins og Kúnta
væri ekki með. Hvíta fólkinu var
mjög ofarlega í huga óttinn um að
þrælar gerðu samsæri sln í milli eða
uppreisn. ,,Við hefðum aldrei átt að
leyfa þeim að bera vopn gegn
hvítum mönnum í stríðinu,” sagði
það. , ,Nú súpum við seyðið af því!
Waller sagðist hafa lesið, að yfír
200 þrælauppreisnir hefðu brotist út,
síðan fyrstu þrælaskipin komu.