Úrval - 01.06.1979, Qupperneq 31

VIDTÁL VID GÓRILLU
29
merki. En hann er ekki alltaf nógu
fljótur. Einu sinni í fyrra var hann að
leita að rétta merkinu til að biðja um
að fá að koma að leika sér við Koko.
Þegar hann var búinn að gefa merkið
,,út”, varð Koko óþolinmóð, þarsem
hún beið í sínu búri. Hún rétti upp
höndina og gaf merkin: ,,Mike hugsa
fljótur.” Þegar honum loksins
hugsaðist að segja ,,Koko” létti Koko
sýnilega, og sagði í flýti ,,gott þetta
Mike” og síðan ,,inn hingað Mike.”
Nú þegar ég er orðin fóstra
tveggja górilluapa, hef ég mikið velt
fyrir mér ábyrgð minni gagnvart
þessari apaætt, sem nú á i vök að
verjast. Ég hef stofnað sjóð til að
tryggja fjárhagslegan stuðning við
Koko og Mike í framtíðinni. Helst
vildi ég geta komið upp stað þar sem
hægt væri að rannsaka górillur og
stuðla að varðveislu tegundarinnar í
tiltölulegu frelsi.
Og Koko verður alltaf sveigjaniegri
og fágaðri í tjáskiptum sínum. Hún
er meira að segja farin að lýsa hlut-
um og segja til um tilgang þeirra og
hlutverk. „Hvað gerir maður við elda-
vél?” spyr ég. ,,Býr mat.” Hún
greinir milli rétts og rangs, en er
viðkvæm fyrir ákúrum. Hún reynir að
stela ávöxtum úr skál, en ég ávíta
hana: „Vertu ekki svona mikið svín.
Vertu kurteis. Biddu mig. Það er
rangt að stela, rangt, rangt, rangt,
alveg eins og það er rangt að bíta og
meiða.”
Svo spyr ég: ,,Hvað geri ég sem er
rangt?” Og Koko svarar strax:
„Brýtur hlut, lýgur, segir mér kurteis
(þegar ég er) svangt svín.”
Loks er Koko að læra sjálfsvirðingu.
Blaðamaður spyr um hana sem
persónu. Ég sný mér að Koko: ,,Ertu
dýreða persóna?”
Hún svarar undir eins: ,,Fínt dýr
górilla.” ★
at. ilé
Vjv Vjv A A
Tveir viðskiptajöfrar á Miami strönd voru að bera saman bækur
sínar. ,,Ég er að nota fé sem ég fékk út úr tryggingunum sem bætur
fyrir eldsvoða. Ég fékk fimm milljónir.
,,Ég líka,” svaraði hinn. ,,Ég fékk txu milljónir í bætur vegna
flóðs.
Eftir nokkra þögn segir sá fyrri. ,,Segðu mér, hvernig kemur
maður flóði af stað?”
Nótt eina stóð iítill drengur út við glugga og dáðist að stjörnu-
björtum himninum. „Hugsaðu þér,” sagði hann í hrifningu, ,,hve
himininn hiýtur að vera fallegur ofaná fyrst hann er svona á
botninum.”
T T