Vinnan og verkalýðurinn - 15.09.1955, Síða 15

3f rannsóknarstofunum. Á fáum dög-
um varð eftirtektarverð breyting á
þeim. Svo dæmi sé nefnt minnist ég
á minn ágæta vin Herkúles að nafni,
nem allt til þessa hafði verið siðprýð-
:ín sjálf, varð smám saman alveg óvið-
ráðanlegur .Það lá við að hann hrifs-
aði af mér stjórnina þegar ég var að
drasla honum upp og niður og hann
reif og skók búrrimlana eftir að mér
hafði loksins tekizt að koma honum
inn í búrið aftur. Sama var að segja
um hina félaga hans og ég braut heil-
ann um hverskonar skrattans meðala-
sulli hefði verið helt í þá uppi á lofti.
Skömmu síðar var ég kallaður fyrir
C. C. C. Holm forstjóra. Þetta var í
íyrsta sinn sem það kom fyrir og ég
var satt að segja talsvert forvitinn,
en þegar ég var kominn upp í stóra
stjórnarsalinn, sá ég strax að boðið
varðaði mig ekki einann, því þarna
var fyrir aragrúi af félögum mínum.
Tilviljun réði því að ég stóð rétt
í’yrir aftan Ebbu í flöskuþvottinum.
Oft hafði mig langað til að bjóða
.henni Ebbu litlu í bíó og nú vildi
svo til að mér var í lófa lagið að
stinga því á bak við fallega eyrna-
snepilinn á henni — bara hefði ég
borað.
Kæru konur og menn — söng í for-
stjóranum. Um er að ræða nýja
landafundi á sviði vísindanna —
stoltur menningararfur fyrirtækisins
— pillur sem valda gerbyltingu —
blessun fyrir gervalla mannkynd —
Eftir er að prófa notagildið á mann-
fólkinu — skaðlaust með öllu. —
Heiðursverkefni hverjum og einum.
Ágóðahlutur til allra ef pillurnar
reynast eins og ætla má. — Það er
í allra þágu að um þessar tilraunir
sé fullkomin þagmælska.
í stuttu máli, við starfsfólkið, átt-
um að vera nokkurskonar tilrauna-
kanínur, sem áttu að prófa pillurnar.
Vitaskuld var öllum frjálst að neita
eða játa, en öll vildum við hanga í
atvinnunni í lengstu lög og auk þess
var ekki a-lveg laust við að okkur
findist ekki svo lítið í það varið að
gerast brautryðjendur á vegi vísind-
anna.
Við vorum látin taka inn pillurn-
ar á morgnana, um miðjan daginn og
á kvöldin rétt áður en við hættum
að vinna. Þetta gerðist uppi hjá hon-
um doktor Nikulási, ágætis karli, sem
virtist ekki hafa önnur afskipti af
pillunum, en að skammta okkur þær
ásamt einu glasi af vatni. Alltaf var
einn af trúnaðarmönnum Holms for-
stjóra viðstaddur til þess að passa
að við gleyptum pillurnar. Það var
auðjséð að óttaá)t var um að við
kynnum að troða pillunni ofan í hola
tönn, án þess að kyngja henni og
hlaupa svo með uppfinninguna í ein-
Gamalf Ijóð
Hcr gekkstu frá gleðinnar borði
— svo gjörðir þú aldrei fyrr —
því stendur þú áviðris liti
og örlög þín: luktar dyr.
Það sækir þig sektarhrollur
og sakfelldra dómur vís
sem útskúfað engilsræksni
um eilífð frá Paradís.
Og samvizkan nuddar og nagar
og nauðar og sakar og spyr:
Hví gazt’ ekki bölv. grasasninn þinn
gætt þín — og setið kyrr? I.G.
VINNAN og verkalýöurinn
111