Vinnan og verkalýðurinn - 15.09.1955, Side 31

1
BÁLKUR
Sannleikurinn
I in <>g gull og guð og ásl,
glccstum Ijótna er vafið,
Inið srin öllum alltaf brást
cr til ski’ja hafið.
Yfirsjón
Ul af yfirsjóti cg scf,
sa'tt þó öðrum þyki vcr,
þvi að fyrirfram cg hcf,
fyrirgcfið sjálfum mér.
Búningsbót
A'ú er úti nccðingur
naiið er j>ó að kvarla,
meðan lcs sig lceðingur
lióss og hita utn hjarta.
Þrautseygja
I‘ó að andi um hann kálf
ekki landinn grcctur,
Iwnn mun standa af sér allt
ef að vanda lcctur.
arlaust? Vegna þess, að þegar verkamaðuv
hefur ekki lengur vopn verkfallsins að grípa
til stendur hann varnarlaus, auðstéttin get-
ur með sínum margvíslega hætti hækkað
skefjalaust vöruverð og tekið af verkamann-
inum aftur á örskömmum tima mörgum
sinnum 5 þúsund krónur, án þess hann geti
rönd við reist. Með öðrum orðum, 5 þús.
krónurnar án verkfallsréttarins voru blekk-
ing. — Að gera slíkan samning við stétt-
arandstæðinginn var auk þess illt fordæmi
og neikvætt fyrir heildina. Eða hversu skætt
rök-vopn væri ekki lagt í hendur þeim, er
sífellt nauða á löggjöf til að skerða verk-
réttinn, ef benda mætti á verkalýðsfélög,
sem á einn eða annan hátt semdu af sér
þennan rétt? — Allt þetta sáu og skildu
hinir stéttarþroskuðu vélstjórar í Vestmanna-
eyjum, er þeir kusu heldur baráttúna og
samtakafrelsið heldur en þann forgyllta fjöt-
ur, sem stéttarandstæðingurinn rétti að þeim
í mynd 5 þúsund krónanna. — Vélstjórafélag
Vestmannaeyja hefur sannarlega gefið öðr-
um félögum fordæmi, sem það á skilið
heiður og þökk fyrir.
Hinar stöðugu árásir auðstéttarinnar á
lífskjör verkalýðsins með tilefnislausum
verðhækkunum á nauðsynjavörum, gefa
gilda ástæðu til þess að verkalýðssamtökin
séu í allt búin, ef svo heldur áfram. Það
hefur því aldrei verið brýnni ástæða en nú
fyrir verkalýðssamtökin að standa vörð um
athafnarétt sinn og vera við því búin að
hrinda hverri tilraun stéttarandstæðingsins
í þá átt að skerða þennan rétt og láta hann
ekki við neinu verði.
Huggun
I'ó öðrum sýnist ekki snjalll,
efnisvalið skorðað.
I ferhendunni fa ég allt,
fundið, skilið, orðað.
VINNAN og verkalýðurinn
157