Bergmál - 01.04.1954, Page 12

Bergmál - 01.04.1954, Page 12
Sönn saga frá Ameríku, SMÁNUÐ Nafn hennar birtist í hneyksl- isfrásögnum á forsíðum dag- blaðanna, aðeins vegna jbess, að hún hafði stælt Gloríu vinkonu sína. En svo gerði Gloría játningu, hræðilega játningu. Þannig hljóða inngangsorð eftirfar- andi sögu, sem er frásögn ungrar stúlku, er var að Ieiðast á glapstigu. Reyndar gæti þessi saga hafa gerzt, hvar sem var í heiminum, og hvort sem unga stúlkan hefir skráð þessa sögu, eða einhver annar samkvæmt fyrirsögn hennar, þá er það gert af slíkri snilld, að Iestur hennar hlýtur að snerta strengi í brjóstum allra, yngri sem eldri. — f>á gefum við ungu stúlkunni orðið: Eg hélt áfram að stappa stálinu í sjálfa mig á leiðinni niður stigann heima. „Sjáðu nú til,“ sagði ég við sjálfa mig, viltu ekki gjöra svo vel og hætta að hegða þér eins og hrædd skóla- stelpa? Þú ert orðin átján ára. Gær- dagurinn er liðinn. Þú hefir þegar sagt mömmu allt sem gerðist. Ef hún hefir ekki sagt pabba frá því, þá hefir hann samt þegar lesið þáð í dagblaðinu." „Það er tilgangslaust að kvelja sjálfa sig með hugsuninni um það, að hann muni rjúka upp við morgun- verðarborðið. Ef til vill minnist hann alls ekki á það. Hann er mjög önnum kafinn. Hann hefir nóg annað að hugsa um, en kjánaleg axarsköpt dótt- ur sinnar. Getur þú ekki reynt að troða því inn í hauskúpuna á þér?“ Eg kinkaði játandi kolli, en víst fann eg til máttleysi í hnjánum, er eg gekk irin í eldhúsið. Og allur sá kjarkur, sem mér hafði tekizt að stappa í sjálfa mig, gufaði upp eins og dögg fyrir sólu, þegar ég sá að pabbi og mamma höfðu ekki einu sinni sezt að borðum. Þau stóðu út við gluggann og lásu morgunblaðið okkar — og þau hnykktu höfðum í áttina til mín, er þau heyrðu fótatak mitt. Mamma varð fyrri til að hefja máls. „Ekki núna, Ben,“ eg sá að hún lagði höndina á jakkaermina hans pabba. „Gerðu það fyrir mig,“ sagði hún biðj- andi. „Þú hefir ekki bragðað á morg- unverðinum og —“ Hann hristi hönd hennar af hand- legg sér og rétti blaðið í áttina til mín. „Líttu á þetta, Elín,“ sagði hann áherzlulaust, en í stað þess að líta á hinar æpandi fyrirsagnir, sem hann hélt að mér, leit eg beint í andlit hans. Mér brá, eg hafði aldrei séð pabba svo gamlan fyrr. Hann var öskugrár yfir- litum. Það var eins og allur lífsþrótt- 10

x

Bergmál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.