Bergmál - 01.04.1954, Síða 62

Apríl
Bergmál
en hann var alinn upp við iðjuleysi og allsnægtir á öllum sviðum.
Hann verður áreiðanlega góður eiginmaður, hver svo sem kona
hans verður.“
Hver svo sem kona hans verður. Það yrði víst ekki hún, hugsaði
Biddy og kingdi kekki, sem sat í hálsi hennar. Þessi erfðaskrá
Símonar Fletchers myndi verða til þess að Nick Fletcher færi að
hata hana. Þessi hugsun var henni næstum óbær og hún varð að
kreppa hnefana til þess að hafa vald á tilfinningunum.
Ef að Nick neitaði að giftast henni, þá væri hún erfingi að slík-
um auðæfum, að hún gæti gert allt, sem henni þóknaðist, en þá
myndi hún samt jafnframt verða ein af óhamingjusömustu stúlk-
um, sem hægt var að hugsa sér--------
Um sama leyti og Biddy sat í eldhúsinu hjá frú Andrews, ók Nick
á fullri ferð í áttina heim til Stellu Grange. Hann var fölur í and-
liti. Og augu hans voru hvöss. Lestur erfðaskrárinnar hafði haft
mjög mikil áhrif á hann.
Nick hafði aldrei vanist því að þurfa að líta á peninga öðru vísi
en verðmæti sem hann gæti sóað eins og honum dytti í hug. Og
hann hafði oft fengið lánaðar all-verulegar upphæðir, er vasapen-
ingar hans höfðu þrotið, svo að hann var orðinn skuldum hlaðinn.
Allar þær skuldir hafði hann lofað að greiða, er honum tæmdist
arfurinn. Og hvernig var hann svo staddur nú?
Jafnvel ráðskonan hafði fengið fimm hundruð sterlingspund ög
auk þess þrjú pund á viku í lífeyri, en hann, ekki eyrisvirði. Nema
því aðeins, að hann giftist Biddy Mason, stúlku, sem hann þekkti
ekki nokkurn hlut. Honum hafði ekki dottið það í hug, í eitt ein-
asta skipti, að andúð afa hans á Stellu Grange, gæti haft svo örlaga-
ríkar afleiðingar.
Og nú væri jafnframt lokið þeim þægindum að geta sótt mánað-
arlega vissa upphæð, sem hann hafði jafnan fengið í eyðslueyri.
Það væri gaman að heyra hvað Stellu Grange finndist um þetta.
Hann stöðvaði bílinn úti fyrir húsinu. Stella var ein heima. Það
var óvenjulega bjartur glampi í augum hennar og heiðríkja í svipn-
um er hún hljóp til að opna útidyrnar fyrir honum. Hún dró hann
60