Bergmál - 01.09.1957, Qupperneq 5

Óvenjulega »])ennandi *aga.
HVÍTU FJÓLURNAR
Efiir E. Crandáll
Niðurlag.
Ungfrú Ospensky opnaði um-
slagið sitt með titrandi höndum
og tók ávísunina út úr því. Hún
starði á ávísunina drykklanga
stund en ieit því næst til How-
ards, hann hafði lesið í augum
hennar það sem hún hugsaði
áður en hann opnaði sitt umsiag.
„Ég veit, að fimmtíu dollarar
eru ekki stór upphæð,“ sagði
frú Porter mjúklega. „En mér
fannst, að það myndi vera betra
fyrir ykkur að byrja hið nýja líf
án þess að finnast þið vera
bundin af nokkurri þakklætis
eða hollustukennd gagnvart
mér; þið virðist hafa orðið fyrir
vonbi'igðum."
„Nýtt líf,“ endurtók Howard
hárri röddu sem var mjög óeðli-
leg.
„Já, mér finnst það vissulega
mjög æskilegt fyrir ykkur bæði
— ja, hvernig á að orða það, —
að löggilda samband ykkar, það
er langt síðan þið losuðuð ykkur
við alla hollustukennd gagnvart
mér, ef hún hefur þá nokkurn
tíma verið fyrir hendi.“
Howard færði sig alveg að
fröken Ospensky, en sneri sér
að frú Porter og sagði hljóð-
lega og með einskærri hógværð:
„Marian, ‘þú hefur hvorki von-
ast eftir nokkurri hollustu frá
okkur né heldur óskað eftir
henni. Það var allt annað, sem
þú hafðir í huga, þig langaði til
að gjörspilla okkur og eyðileggja
okkur, en þér hefur misheppn-
azt.“ — „Howard,“ — hrópaði
Fira og tók um handlegg hans
um leið og hún sagði í flýti. „Við
förum héðan í fyrramálið,
Marian.“
,,Já,“ sagði frú Porter. „Þið
voruð hvort sem var búin að
ráðgera það að fara héðan eftir
3