Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 19

Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 19
19 57 B E R G M Á L heilan flokk útvalinna SS- manna, en þeim tókst venjulega að neyða þær upplýsingar upp úr fórnardýrinu, er þeir óskuðu eftir, jafnvel hinum allra harð- svíruðustu, með aðferðum sem eru frægar orðnar í annálum hinna hugvitssömustu pynting- araðferða. Það voru liðnir sex mánuðir frá því að ég hafði verið handtekinn. Ég hafði verið yfir- heyrður nokkrum sinnum og ég var bæði úttaugaður og kjark- laus orðinn. Stundum lá ég og velti því fyrir mér hversu lengi ég gæti haldið út enn. Svo gerð- ist það einn daginn, mér til hinnar mestu undrunar að Cer- aso, einn af ítölsku fangavörð- unum, opnaði dyrnar að klefa mínum og sagði mér að Della Rovere yfirhershöfðingi óskaði eftir því að fá að tala við mig. Dyrnar að klefa hershöfð- ingjans voru ólæstar eins og þær höfðu jafnan verið og það sem meira var og undraverðara, var, að hann hafði rúm í klefa sínum, þótt allir aðrir fangar yrðu að sofa á berum fjölunum. Hann heilsaði mér hæversklega, vel klæddur og framúrskarandi snyrtilegur, með einglyrni fyrir hægra auga. „Komið þér sælir, kapteinn Montanelli, ég hafði heyrt þess getið þegar áður en ég sté hér á land, að þér væruð hér. Ríkisstjórn hans hátignar hefur vakandi áhuga á örlögum yðar. Vér erum öruggir um það jaínvel þegar þér fallið fyrir skotum þýzkrar aftökuherdeild- ar, að þér munið uppfylla skyldu yðar, frumskyldu yðar sem yfir- maður í hernum. Gjörið þér svo vel og fáið yður sæti.“ Þá fyrst varð mér það ljóst að ég hafði allan tímann sem hann talaði staðið stífur frammi fyrir hon- um með hælana saman og hend- urnar niður með síðunum. „Líf okkar yfirmannanna í hernum er mjög tilviljunum háð,“ hélt hann áfram. „Foringi í hernum er, ef svo má segja, brúðgumi Heljargyðjunnar — Novio de la Muerte — segja Spánverjarnir.11 Hann þagnaði og fægði einglyrnið sitt með snjóhvítum vasaklútnum og mér flaug í hug í svipinn að nöfn manna lýstu oft einkar vel per- sónuleika þess sem bæri það. Della Rovere þýðir; „af eikar- stofni“ og hér frammi fyrir mér var vissulega maður úr harðviði. „Þeir hafa þegar kveðið upp dóm yfir mér,“ hélt hann áfram, „en hvað um yður?“ 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.