Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 6

Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 6
Bergmál ----------------------- að -þið hefðuð fengið jólatékk- ana ykkar, þið eruð hrædd við Vance.“ Howard titraði frá hvirfli til ilja af niðurbældri reiði, en hélt þó stjórn á sjálfum sér að mestu og gekk af stað fram í anddyrið með fröken Ospensky. Skyndi- lega sneri gamla ballettdans- konan sér við og í svip hennar sá ég eitthvað nýtt sem ég hafði aldrei séð þar fyrr, eitthvað sem benti til virðuleika og andlegs jafnvægis og kom mér það á óvart. „Ég elska Howard,“ sagði hún. „Hann elskar mig. Það er hlægilegt, en það er þó ekki eins hlægilegt eins og að elska aftur- göngu. Ég vissi það að þú ætl- aðir að koma okkur á kaldan klaka ef . .. . “ Frú Porter greip fram í fyrir henni. „Þið hafið hlegið að mér á bak, fyrir það sem þið hafið kallað rómantískar grillur eða gjörninga og ég er því viss um að þið getið ekki haft neitt á móti þeim raunveruleika og staðreyndum, sem þú virðist dá svo mjög.“ Fröken Ospensky tók um hönd Howards. „Komdu,“ sagði hún blíðlega. ,,Þetta er það sem við --------------- Septem'ber hefðum átt að gera fyrir mörg- um árum.“ Og þau gengu sam- hliða út úr stofunni. „Ungfrú Stone, viljið þér gjöra svo vel og rétta ungfrú Billings hennar gjöf.“ Frú Port- er sagði þetta rólega og hægt, en rödd hennar var líkust stáli. Hendur mínar titruðu er ég rétti stórt umslag í áttina til frú Billings, út úr því dró hún sam- anbrotið bréf sem hún las þegar. Ég sá að hún hafði ekki fyrr lokið lestrinum en hún las það yfir aftur, en leit því næst upp döprum, næstum slokknuðum augum. „Þetta er alveg ókiljan- legt.“ Frú Porter svaraðið engu, en frú Billings sneri sér að mér eins og ég gæti ef til vill gefið einhverja skýringu. „Ég skil þetta ekki,“ sagði hún. „í þessu bréfi er mér gefin heimild til þess að búa að Headlands þang- að til í febrúar og það er með undirskrift Marian Porter.“ Frú Billings hló hátt og hvellt. „Hvað á svona glens að þýða, Marían? Þeir, sem ég samdi við um söluna á Headlands, gáfu mér orð sín fyrir því, að þeir mundu leyfa mér að dveljast þar, það sem ég ætti eftir ólifað, og þetta voru fulltrúar bezta og 4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.