Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 23

1957
Ceraso var ekkert nema auð-
mýktin þennan dag og skamm-
aðist sín auðsjáanlega fyrir van-
traustið, því að hann færði hans
hátign fáeinar rósir sem gjöf
írá ítölsku fangavörðunum.
Yfirhershöfðinginn þáði blómin
og var ekki að sjá að hann hefði
haft neina minnstu hugmynd
um það að þeir hefðu vantreyst
honum, því að framkoma hans
var jafn fyrirmannleg' og hún
hafði jafnan verið.
Einn morguninn komu Þjóð-
verjarnir og sóttu liðsforingj-
ana P og F; þessum tveim for-
ingjum var veitt ein ósk áður
en þeir voru leiddir út í fang-
elsisgarðinn til aftöku og það
var það, að þeir mættu kveðja
vfirhershöfðingjann. Ég sá þá
við dyrnar á fangaklefa hans og'
heilsuðu þeir honum að her-
mannasið. Ég gat ekki heyrt yfir
í minn klefa það sem yfirhers-
böfðinginn sagði við þá, en báðir
foringjarnir brostu. Hann
kvaddi þá með handabandi, en
það hafði ég aldrei séð hann gera
fyrr við nokkurn mann. Svo var
eins og hann yrði skyndilega var
við það, að Þjóðverjarnir stóðu
þarna og biðu eftir föngunum,
því hann rétti snögglega úr sér,
varð stífur og heilsaði þeim að
------------------- Bergmál
hermannasið með því að bera
hendi upp að húfunni. Brezku
hermennirnir svöruðu kveðj-
unni, snerust á hæli og gengu á
brott, beint í opinn dauðann. Við
fréttum það seinna að báðir
hefðu hrópað: „Lengi lifi kon-
ungurinn,“ um leið og miðað var
á þá byssum frá aftökuherdeild-
inni.
Þetta sama kvöld var ég yfir-
heyrður á ný. Miiller Gestapo-
foringi sagði mér, að örlög mín
væru komin undir árangri þess-
arar yfirheyrslu og ef að ég ætl-
aði að halda áfram hinni
þrjózkufullu þögn minni, þá
Ég starði á hann galopnum
augum, en samt gat ég ekki
heyrt neitt af því sem hann
sagði, ég sá hann ekki, í stað
þess sá ég fyrir mér hin virðu-
legu andlit liðsforingjanna P og
F, brosið á andliti hans hátignar
og ég heyrði rólega, næstum
sefjandi rödd fyrir eyrum mér:
„Novio de la Muerte.“
„Frumskyldur liðsforingjans.“
„Að deyja í bardaga á orustu-
velli heiðursins.“
Eftir að Þjóðvrjarnir höfðu
yfirheyrt mig árangurslaust í
tvær klukkustundir var yfir-
heyrslunni loks hætt. Ég var
21