Bergmál - 01.09.1957, Qupperneq 43

B E R G M Á L
1 9 5 7 ----------------------
í skápnum blakti öðru hverju
eins og af dragsúg og eldurinn í
arninum var á sífelldu flökti
svo að skuggarnir voru á eilífri
hreyfingu um herbergið, hvörfl-
uðu til og frá í 'þögulum dansi
eða flótta.
Skyndilega flaug mér það í
hug, að ég gæti bætt úr þessu.
Ég minntist þess að ég hafði séð
mörg kerti úti á ganginum og
stóð ég því á fætur og tók kerti
með mér, gekk út á ganginn, en
skildi dyrnar eftir opnar. Brátt
var ég kominn fram í tungls-
ljósið á ganginum og að örstuttri
stundu liðinni var ég kominn
inn í herbergið aftur með tíu
viðbótar kerti. Þeim kom ég svo
fyrir hér og þar í herberginu á
krystalsskrautmunum, sem nóg
var af þarna inni, dreifði þeim
um þá staði þar sem skuggarnir
höfðu verið einna leiðinlegastir
og dekkstir; sum kertin setti ég
jafnvel á gólfið, sum úti í glugga-
skansana og var ég langa stund
að færa þau fram og aftur um
henbergið þar til að lokum, að
þessi 17 kerti mín voru svo stað-
sett í herberginu, að hvergi var
til sá krókur eða afkimi, sem
ekki var upplýstur af að
minnsta kosti einu kertinu. Mér
flaug í hug, að þegar draugur-
inn kæmi þá yrði ég að aðvara
hann um að skella engu kertinu
um koll. Nú var herbergið orðið
vel upplýst og mér fannst eitt-
hvað huggandi og hvetjandi við
þessi litlu, skemmtilegu ljós, og
undi langan tíma við það að
virða þau fyrir mér til skiptis.
En þrátt fyrir þetta settust að
mér þunglyndislegar hugsanir,
sem smá-jukust eftir því sem
lengur leið, hugsanir um það
hvers ég gæti vænzt og hvers
vegna ég hafði tekið mér fyrir
hendur að vaka í þessu herbergi;
og þegar 1 eið að miðnætti var ég
farinn að horfa á mínútuvís-
inn á úrinu mínu og telja mín-
úturnar.
Þá varð ég skyndilega var
einhverrar. breytingar inni í
skápnum, ég sá ekki er slokkn-
aði á kertinu, en af einhverjum
ástæðum þá varð mér litið
þangað og þá var dimmt þar
inni. Mér brá lítið eitt, alveg
eins og ef manni verður skyndi-
lega litið upp og verður var við
það að ókunnugur maður er
kominn inn til manns. Dökki
skugginn inni í skápnum var
aftur kominn á sinn stað. „Hvert
í logandi," sagði ég upphátt er
ég hafði náð mér eftir undrun-
ina, dragsúgurinn þarna inni er
41