Bergmál - 01.09.1957, Síða 66

B E R G M Á L ------------------
Á gólfinu við hliðina á henni
stóð flaska með deyfilyíi merkt
„Takist ekki inn“. Hún virtist
hafa drukkið helminginn af
innihaldinu.
,,Þú. elskaðir mig ekki,“ sagði
hún einungis þegar hún opnaði
augun og sá að hann stóð álútur
yfir henni. Dr. Libbard kom í
tæka tíð til að geta hindrað að
þetta hefði alvarleg eftirköst.
,,Þú mátt ekki gera þetta oftar,“
sagði hann við hana þegar Hutt-
on var farinn út úr herberginu.
„Því ekki það,“ sagði hún
þrjózk.
-------------- September
Dr. Libbard leit á hana með
stórum, dapurlegum augum.
„Það er enginn, sem bannar
þér það,“ sagði hann, „nema þú
sjálf og barnið þitt. Finnst þér
barnið eiga það skilið að fá ekkí
að koma í heiminn af því einu
að þú vilt fara þaðan?“
Doris þagði við. „Jæja þá,“
hvíslaði hún. „Ég skal gera eins
og þú segir.“
Hutton sat hjá henni það sem
eftir var nætur. Nú fannst hon-
um hann vera morðingi í raun
og veru.
Framh.
i sumum héruðum Indlands er það lögboð-
inn siður að ung stúlka verður að giftast tré
áður en hún fær heimild til að giftast þeim
manni cr hún kýs sér að eiginmanni.
★
í Bikanír héraðinu á Indlandi bindur prest-
urinn hendur brúðarinnar við kýrhala. Kýrn-
ar eru heilagar á Indlandi og í fyrsta skipti
sem að kýrin baular eftir að brúðurin hefur
verið bundin við hana, er giftingarathöfninni
lokið og brúðkaupsveizlan getur hafizt,
★
Kennarinn: — Þetta er í fimmta skipti,
sem eg refsa þér í þessari viku. Hvað hefir
þú við því að segja?
Nemandinn: — Aðeins það, að eg gleðst
vfir því að það er kominn föstudagur.
★
Hjá einum kynflokki á Formosa er gifting-
arathöfnin fölgin í því, að brúðguminn
sparkar rösklega í sköflunginn á brúðurinni,
en áður en hann leggur út í slíkt, verður hann
að vera viss um að hæfa og æfir hann sig því
á því að sparka í tré. Jafnskjótt og honum
hefur tekist að sparka í sköflung brúðarinnar
er giftingarathöfninni Iokið. En eftir það
hefur hún ti-yggingu fyrir því að fá engin
högg frá brúðgumanum.
★
Hjá Gallas þjóðflokknum í Ethiopiu cr
brúðkaupsathöfnin fólgin í kaffæringu.
Brúðguminn tekur brúði sína í fangið, ber
hana að baðkeri, sem er fullt af vatni, lyftir
hcnni eins hátt og hann getur yfir baðker-
ið og lætur hana falla niður í það með miki-
um gauragangi. Því mciri gusur og því meiri
skellur er hún fellur í vatnið, því betur hef-
ur brúðkaupsathöfnin tekizt.
64