Stjörnur - 10.01.1950, Síða 26

Ný islenzk kvikmynd:
Síðasti bærinn í dalnum.
SÍÐASTI BÆRINN í DALN-
UM heitir ný kvikmynd er Oskar
Gíslason ljósmyndari hefur tekið.
Mun hún verða frumsýnd í
Reykjavík fyrstu dagana í febr.
Þetta er ævintýramynd tekin í
eðlilegum litum. Loftur Guð-
mundsson rithöfundur hefur sam-
ið kvikmyndasöguna, en styðst
við gömul íslenzk ævintýri, þjóð-
trú og sagnir. Kvikmyndahandrit-
ið hefur Þorleifur Þórleifsson gert
og er því fylgt út í ystu æsar í
myndinni. Mun það vera í fyrsta
sinn, sem slíkt er gert hérlendis.
Leikstjórn hefur Ævar R. Kvaran
Og hversu sárt sem mér þótti, að
þurfa að leggja eyru við slíku,
fór svo að lokum, að mér fannst
ekki önnur skýring líklegri. Ég
reyndi að sætta mig við það hlut-
skipti.
I hálft ár lét hann ekki sjá sig,
eða til sín heyra. En svo kom
hann eitt kvöldið, sagði okkur
hvernig var, að hann væri í and-
spymuhreyfingunni og þjóðverj-
ar væru að leita að sér. Hann
annast. Músik hefur Jórunn Við-
ar samið og dansa Sif Þórs og
Sigríður Armann.
Innisenur eru teknar í Árbæ
við Reykjavík, en atriði, sem úti
gerast, á Tannastöðum í Ölvusi,
uppi í Kjós, á Kjalarnesi, við Esju,
og hellissenur í Hafnarfjarðar-
hrauni.
Efni myndarinnar verður ekki
rakið hér, enda er það varla við-
eigandi um íslenzka ófrumsýnda
mynd. Hér er gamla sagan um
viðureign mennskra manna, álfa
og trölla, með ívafi ástarævintýra,
eins og vera ber. Myndin hefst á
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
kvaðst þessvegna verða að fara
huldu höfði. Bað hann foreldra
mína að skjóta skjólshúsi yfir sig
í nokkra daga. — Nú brunnu
eldar ástar okkar heitar en
nokkru sinni fyrr og tókum við
það mjög nærri okkur er við
urðum enn að skilja. En við því
var ekkert hægt að gera. Hann
hafði ákveðnu hlutverki að gegna,
og ég kenndi bæði stolts og gleði
Framh. á síðu 30.
26 STJÖRNUR