Fróðskaparrit - 01.01.1957, Page 72

78
Yvirlit yvir innskotin grótsløg í Føroyum
uri sæst hon aftur í berginum. Niður gjøgnum bergið
gongur hon ovari næstan steyrrætt; niðari bendir hon
vesturá, flatnar og gongur út í Landfles.
Tilfarið í Fugloyarsyllini er tætt blágrýti. Undir sjóneyku
sæst: Plagioklas (við niðaru samankomingina eru longstu
listarnir '/*—V2 mm); olivin, eitt sindur tært; nakað av
jarnmálmi og pyroxen. Við niðaru samankomingina eru
stabbarnir sprottnaðir í tættar flísar. Flísarnar verða á
staðnum nevndar eggjasteinur.
Svínoy. Svínoyarsyllin (6. mynd) er Fugloyarsyllini lík í
mangar mátar. í berginum við Selnes norðantil á oynni
sæst hon skilliga, har hon tekur seg upp gjøgnum hamn=
arnar, upp í Norðskor. Hon gongur niður í landnyrðing,
og við Kallanes er hon so at siga í sjóvarmálanum. Hiðani
gongur hon upp suðureftir. Um leið 90 m o. sj. verður
framhald hennara forðað, og hon gongur vestur á til ánna
eftir so at siga beinari linju. So tekur hon seg knappliga
upp í útsvnning, upp í 460 m o. sj. og fer haðani niður
í gjónna, oman aftur í Norðskor.
Grótslagið í Svínoyarsyllini samsvarar væl við grótslagið
í Fugloyarsyllini. Tað er tætt blágrýti. Undir sjóneyku
sæst: Plagioklaslistar, J/*—V2 mm langir; olivin sum ofta
er eitt sindur tært, jarnmálmur og pyroxen. Niðara saman=
komingin er eins og í Fugloyarsyllini sprottnað í flísar.
Sátan—Skælingur—Núgvan. Líta vit inn á Streymoynna
— inn á Skorarnar og Skæling — síggja vit ein stabba*
grýtishamara, sum stundum tykist fylgja teimum regluligu
basaltfláunum og stundum sker seg skákvegis upp gjøgn*
7. mynd. Streymoyarsyllin.
(Streymoy-sill)
Svart: Syll. Dupultstrika: Gongir.
(Black: Sill) (Double line: Dikes)
Stórprikkut: Markið millum niðara og
ovara partin av ovaru basaltfláunum.
(Large-dotted: Border between lower and upper
part of upper Basalt Sequence)