Fróðskaparrit - 01.01.1961, Page 82

88
Um herðingarveiku sjálvljóðini i og u
so kann eisini niðurskrivarin ávirka frásøgumannin við
sínum egna framburði.
b) Frásøgumaðurin kann »siga skeivt«, t. e. nýta fram*
burð, sum ikki er sermerktur fyri bygdina. Vanligasta or*
søkin man vera, at frásøgumaðurin mangan hevur ilt við
at tosa heilt náttúruliga, tá hann veit, at framburður hansara
verður skrivaður niður. Hann roynir ofta at tosa »rættari«
og nýtir skriftmálsformar, sum ikki hoyra bygdarmálinum
til. (Meira um hetta í »sociologisk sjónarmið«.)
c) Bygdarmálið sjálvt kann vera so vøkkult, at ilt er at
gera av, hvør ið tosar rætt, og hvat ið er framburður ser*
merktur fyri bygdina. Ymissir framburðir kunnu vera lið
um lið. Endamálið hevur her verið at skriva niður tann
bygdamálsframburð, ið er eyðkendur fyri eldra ættarliðið.
Tá eg havi arbeitt hitt samansavnaða tilfarið, havi eg
haft hesar nevndu vansar í huga. Tí hevur borið til í mong*
um førum at fara aftur umaftur fleiri vegir, at kanna hvussu
álítandi niðurskrivingarnar hava verið. Eitt hevur verið at
bera saman við tær nógvu bandupptøkur, ið eg havi ymsa*
staðni úr Føroyum, annað hevur verið at bera saman niður*
skrivingar úr grannabygdum. Eitt, ið hjálpti væl til at fáa
niðurskrivingarnar álítandi, er eisini tað, at orðatalið í hvørj*
um formbólki á spyrjiblaðnum var so mikið stórt. Tað eigur
at hava verið sera torført hjá honum, sum hevur vikið frá
bygdarmálinum, at smíða framburð, sum skuldi verið trú*
ligur og ikki verið skriftmál.8
Tá eg havi farið um svarini á spyrjibløðunum, havi eg
merkt framburðin á kort. Fyri at fáa gott yvirlit havi eg
so gjørt nýtt kort fyri hvørt málsligt formslag, so at til
ber at lesa framburðin av endingarsjálvljóðinum í 3. pers.
pres. av sagnorðunum á einum korti, á øðrum korti fleir*
talsendingar navnorðanna osfr. Kortleggingin er heilt fone*
matisk, t. e. fínari ljóðsmámunir eru ikki merktir, uttan bara
i og u. Um so i hevur verið framborið »i« ella »e« hevur
einki at týða, tað, sum týdning hevur, er, at sjálvljóðið er
uppfatað sum i.