Fróðskaparrit - 01.01.1969, Blaðsíða 1
Fornir bendingarformar av kenniorðinum og
lýsingarorðum í hvørjumfalli, varðveittir
í Norðuroyamáli
Eftir Ulf Zachariasen.
I.
EndamáliS viS hesum raglum er fyrst og fremst at gera vart
viS nøkur formlig fyribrigdi í málinum í NorSuroyggjunum,
eina helst ií eystasta partinum av teimum. Hesi fyribrigdi eru,
taS høvundurin veit, ikki viSgjørd nakrastaSni.
EySkenni hjá hesum fyribrigdum er ein tillíking av kallikyns-
og hvørkikynskenniorSinum í hvørjumfalli í eintali, í før-
oyskum vanliga -(i)num (bátinum, skipinum o. tíl.), til 'hitt
samsvarandi kvennkynskenniorSiS -(i)ni (búSini, konuni o. o.);
harumframt verSur nevnt, at veikt bend ilýsingarorS 1 Fugl-
oyarmáli hava varSveitt hitt forna -um í hvørjumfalli í fleir-
tali (t. d. hjá teimum gomlum), hetta kundi veriS grundin til,
at veiikir formar av lýsingarorSum í fleirtali annars javnan
verSa ávirkaSir av teimum samsvarandi sterku (t. d. nú hinir
gamlir el. gomlir).
Sagt skal verSa beinan vegin, at høvundurin enn ikki hevur
haft umstøSur at ferSast nóg víSa um norSanfyri at kanna út-
breiSsluna hjá hesum fyribrigdum út í æsir ella at vita, um
okkurt serligt ifrávik frá teimum kundi funnist í onkrari bygd
har norSuri. Kortini verSur taS hildiS beinast, at fyriibrigdini
longu nú verSa drigin fram í ljósmála og fyribils viSgjørd.
Um komandi rannsóknir fara at stySja ella broyta taS, sum
2 — Fróðskaparrit