Freyja - 01.12.1903, Síða 25

VI. 5.
FREYJA
107
eftir annan og síöast til Parísar. Þaöan kom hún útlœrö til Stock-
hólm, þegar hún var 17 ára og átti nú aö sýna list sína í að syngja.
Amma réð henni til að syngja gömlu vísuna ,,Sælu seytján árin“
og hún gjörði það. Hún sigraði hjörtu fólksins og vann sér ódauð-
legt frœgðarorð. Eftir það ferðaðist hún um Evrópu og Ameríku
—hún Kristína Nílson, söngkonan sænska, sem hvert barnið hefir
heyrt getið um.
Tíminn leið, amma komst í fátœkt. Hún hafði verið vinkona
mikil Eugeníu prinsessu systur Óskars I. konungs Svía og Norð-
manna ogþess vegnastóðu mörg aðalsmanna heimili henni nú opin,
en hún gat ekki lifað á náðarbrauði konungssíns né annaraog lagði
því fyrir sig að mála blómsturvasa og ýmislegt þ.h.en þá iðn hafði
hún í œsku numið.
Málverk hennar seldust vel, sérstaklega keypti aðalsfólkið og
konungsfjölskyldan það. Oft er hún sat ein við vinnu sína í her-
bergi er hún hafði í konungshöllinni, starði hún tímum saman á
mynd af Kristínu litlu, sem tekin hafði verið af henni, eins og hún
var þá hún fyrst söng fyrir frainan hallardyr greifafrúrinnar. Inn í
þetta herbergi var Kristínu,—sem nú var orðin greifafrú Miranda,
vísað, þegar hún einn góðan veðurdag kom að finna velgjörðamóð-
ur sína. Þar urðu fagnaðar fundir. Kristína leit í kringum sig og
skoðaði hina fíngerfu muni með einlægri aðdáun. ,,Ó, hvað þetta
er yndislegt! Hvað kostar það?“ sagði hún.
,, Eitt hundrað og fimmtíu krónur. “
,,Ó, það er langt of lítið, mér hefir oft verið borgað meirafyr-
ir að syngja í fimm mínútur. En þú hlýtur að hafa verið lengi að
mála það. “ •
,,Já, góða mín. En ég er heldur ekki svenski nœturgalinn. “
,,Nei, en þú veiddir hann þó, “ sagði Kristína hlægjandi. ,,Ó,
er þetta þó ekki yndislega fallegt! og þetta, og þetta! Eða þá bik-
arinn sá arna! Hvað mundi þetta allt kosta? Þínir prísar eru mik-
ils til of lágir. ‘ ‘
,,Þeir eru nógu háir, greifafrú,“ sagði amma mín.
Kristína snerist á hæli: ,,Greifafrú! Og þú kallar mig greifa-
frú! Nei, nei! ég er aðeins Stína, “ sagði hún, og leit í kringum
sig og skoðaði málverkið á hillunum í kring og valdi úr þeim 55
stykki. , ,Má ég senda eftir þessu sagði hún blíðlega.
Skömmu seinna fékk amma ávísun upp á $15.000 frá litlu
stúlkunni, sem hún einusinni tók upp af götu sinni. Þannig minnt-
ist Kristína Nílson velgjörðamóður sinnar.