Freyja - 01.07.1905, Blaðsíða 24

314-
FREYJA
VII. 12
Hjónaskilnaður.
Eftir S. B. Benedictsson.
Hjónabandiö er kyrkjuleg stofnun, og var upprunalega bind-
andi œfilangt. .(Það sem guö hefir samtengt má maðurinn ekki
sundur skilja* ‘ var ástæöan sem prestar færöu á móti hjónaskilnaði.
En þá tók ríkið til sinna ráða og fór að veita hjónaskilnað. Er sá
hjónaskilnaður ýmsum skilyrðum háður, eftir því í hvaða landi
maður býr, og misjafnlega rúmur. Yms ríki Bandaríkjanna gefa
rúm hjónaskilnaðarlög, aftur sum þeirra alls engin. I Canada eru
engin hjónaskilnaðarlög til. En með því að sœkja skilnaðarmál
fyrir hœrsta rétti, má fá skilnað, ef sökin er hórdómur. Er sá
kostnaður minnst $500.
Þessi afturhalds aðferð Canada í hjónabandsmálum, er byggð
á þessum orðum Jesú Krists : — ,,hver sem skilur við konu sína,
nema fyrir hórdómssakir og gengur að eiga aðra, sá drýgir hór-
Og hver sem tekur sér konu þá sem skilið hefir við mann sinn, sá
drýgir einninn hórdóm". (Matth. ig. 9.)
Bandaríkin fylgja ekki biblíunni eins fast og Canada, eins og
stjórnarskráin ber vott um, því hún er víst sú eina stjórnarskrá í
heimi, sem guðsnafn finnst ekki í.
„Kyrkjan trúir því að oss skuli stjórnað með bókum rituðum
af mönnum sem hata verið dauðir um þúsundir ára, “ segir Elberf
Hubbard. Og er Canada ekki vaxin enn upp úr því þröngsýni.
Um allan hinn menntaða heim er sú skoðun að ryðja sér til
rúms að hjónakilnaðarlög séu óhjákvæmileg. Skáldsögur eru rit-
aðar með því augnamiði að vekja og mennta skoðanir hinnar lœgri
aðþýðu í því máli. Og mótstaðan er reyndar engin önnur en
prestar hinna ýmsu kyrkjufélaga og svo trúgirni og fáfræði al-
mennings.
Bandaríkin hafa brotið í bága við hið kyrkjulega vanans afl,
og rýmkað um hjúskaparlögin svo mikið, í sumum ríkjum að kyrkj-
an stendur alveg í vandræðum með fólkið. Það giftist, því þar er
óvíðast nokkur hindrun á, nema í ríkinu Pénsilvania, þar verða
hjónaefni að ganga undir læknisskoðun. (Framh. síðar.)