Freyja - 01.11.1905, Blaðsíða 14

86
FREYJA
VIII. 4.
Edith þ;ið og krafðist að losna algjörlega undan vfirráðuin stjúpu sinn*
nr, fengist það ekki kvaðst hún fara að heiman og leita hamingju sinnar
annarstaðar.
Edmund Wallace var drambsamur maður, og undi því ekki að
svo færi, enda var hann hræddur um að slikt gæti orðið til að vekja
upp endurminningar um hið skyndilega og sorglega fráfall fyrri konu
hans og þar eð hann nú hafði náð pólitízku áliti og áhrifum, kæmi það
sér mjög illa fyrir hann að vekja upp gamla drauga—hið grunsama
ómilda almenningsálit. Afieiðingin var því sú að hann útvegaði eldri
dætrum sínum vinnu á stjórnarskrifstofu, með 60 dala mánaðarkaupi
sem gjörði þxr fjárhagslega sjálfscæðar, og fékk þeim svo til umráða
sérstakan part aí húsinu, svo að þær voru eftir það sjálfs síns herrar.
Þó stjúpmóðir þeirra líkaði það illa, varð þó svo búið að standa og hún
rieyddist til að fá sér vinnukonu til að annast verk þau er þær systur
höfðu haft á hendi.
Með seinni konu sinni átti Wallace fjögur börn, tvo sonu og tvær
dætur. Þegar hér er komið sögunnar, voru öll yngri börnin að heiman
á skóla, og þau hjónin voru einnig að heiman—höfðu tekið sér skemmti-
ferð á hendur til fjalla nokkura þar sem ríka fólkið dvaldi yfir hita-
tímann. Þess vegua var það, að heimili þetta hafði orðið Coru griða
og hvíldarstaður, því þær eldri systurnar voru einar heima. og þar sem
það var einnig frítími þeirra, gátu þær gefið sig allar við að hjálpa
lienni,
Fram að þessu hafði Alica verið þar daglegur gestur án þess þó að
hafa séð Coru. Eínnig hafði Normun vanið þangað komur sínar og í
fyrsta sinn sem hann kom þangað hafði hann sagt, að svo liti út, sem
eitthvað þyrfti ávalt að taka Iineldu frá sér. Þegar hann vissi hvernig
ástóð, kyssti hann hana bliðlega á ennið og bað hanaávalt gjöra þið
setn hún áliti rétt að vera og eftir það kom hann stöðugt þangað til að
sjá liana jafnvel þó Imelda hefði enn þá ekki getað verið lengi frá syst-
ur sinni. Meðan Imelda sat yfir systur sinni Kofandi, og minntist
hversu Cora í æsku hefði sært ástvini sína með léttúð sinni, fann hún
og til þess að hefnd þeirrar léttúðar haíði þyngst komið niður á henni
sjálfri og við þ'i hugsun varð lienni þetta að orði: ,,Og þú ert meiri
hetja en ég, þó þú haldir mig mikið meiri og betri“,
Þegar Cora vaknaði endurnærð af löngum hressandi svefni leið henni
svo vel að þær klæddu hana í laussniðin- kyrtil og studdu hana í
fyrsta sinni síðan hún kom þangað, niður stigann ofan í stofu, þar