Freyja - 01.11.1905, Blaðsíða 17

VIII. 4.
FREYJA
89
*»&*»»3>333>»»Sæ»»ð3»»:SdðððS»ððg
\ TJ“ o^n.]rLeIrrn.ULrl3n.m._ '|
RÚ8SLAND.
Síðan síðustu umheimsfréttir komu í Freyju hafamörg og stór tíð-
indi oröið í heiminum, Meðal þeirra helztu eru þessi:
Stríðinu milli Rússa og Japana iauk þann 29 ágúst s. 1. þi röttu
þeir hvorir öðrutn "sáttfúsa hönd." Friðarsamningurinn var dreginn
upp í Bandaríkjanum af sendiherrum hlutaðeigandi þjóða, að tilhlutan
Roosvelts forseta. Fyrir hluttöku hans í þessu máli verða houum að
líkindum veitt Nobles verðlaunin í ár.
Næst á eftir þessurn stórtíðindum eða samhliða þeim kemur það,
að Rússar leggja niður einvaldsstjórn, eri stofnsetja þingbundna stjórn.,
Er þetta þakkað M. De Witte, enda var honum falið á hendur að rnynda
ráðaneytið, en lengi var tvísýnt h/ersuþað myndi takastsökum slfeldra
og stórkostlegra upphlaupa, sem áttu sér stað um þvert og endilangt
Rússaveldien mest í Pétursborg, þrátt fyrir það, að keisarinn hét þjóð
sinni frið og frelsi—hét henni hugsanafrelsi, málfrelsi 0g prentfresli—
hét henni því, að engin lög skyldu samin eða löggilt án vilja og vitund-
ar þingsins —Dauma, en það þýðir, staður sem hugsað er í, þar sem
Parliament þýðir staður, sem mikið erskrafað í. Að öðru leyti þýðir
hvorttvegeja þjóðþing,
Finnar hafa fengið heimastjórn.
NOREGUR og SVÍÞJÓÐ.
Onnur stórtíðindi eru það, að Noregur og Svíþjóð hafa leyst npp
samband sitt á friðsamlegan hátt og Noregur kcsið sér fýrir konung
Karl prins af Danmöiku og kalla þeir hann, Ilákon VII. Konungurinn
hefir haldið innreið I ííki sitt og verið vel fagnað.
IIAFA KRiSTNU ÞJÓÐIRNAR NOKKUÐ AF JÖPUM AD LÆRA?
Flesta mun reka minni til hávaðans sem Bretar gjörðu, þegar her-
deild þeirra slapp úr herkví þeirri sem nokkrir Búa bændur höfðu
iialdið þeirn I um all langan tíma I Suður-Afríkustríðinu. Ben maður
gauragang þenna saman við yfirlýsing Mikadosins eftir langa og sigur-
sæla orustu, þar sem hann segir: ,.Vér viljuin stranglega vara þjóð
vora við-að sýna heimskulegan hroka eða oflæti yfir sigursælcl vorri,"
finnur maður til þess,hve óendanlega mikið kristnu þjóðirnar geti lært
af þessari heiðnu þjóð. Jlenn hryllir ósjálfrátt er þeir hugsa til þess,