Freyja - 01.07.1906, Blaðsíða 18

290
VIII. 12.
FREYJA
er all hæöóttur, ýmist eru hceSirnar alrutt akurlendi eSa skógi vaxn-
ar, stundum er það líka plantaSur skógur í jöínum íallegum röC-
um, standa húsin vanalega hátt og sér frá þeim vítt yfir, sérstak-
lega nálœgt miSbiki sveitarinnar. Eftir því sem norð-austar kem-
ur í sveitina verður útsýniS meira ogfegurra, blasir þá sveitin viö
slétt og tilkomumikil og má frá sumum bœjum sjá yfir hana alla,
frá austri til vesturs og norðri til suðurs. Hún má heita innilukt af
járnbrautum á allar hliðar og erhvergi meira en sex til átta mílur
til nœsta markaðar, og frá miðbiki sveitarinnar hérumbil jafnt til
þriggja n. 1. Baldur, Cypress og Glenbcro. Þar sem útsýnið var
víðáttumest og fegurst, minnti það mig á Island, þegar maður frá
einhverjum fjallatindinum horfði ofan yfir víðáttumiklar og fagrar
sveitir, þegar við auganu blöstu, bleikir akrar og slegin íibi.
Eins og það er björguiegt og fagurt að sjá sveitina í þessu á-
standi,— ,,með hveitið í iðandi bylgjum, “ svo er oj ánægjulegtað
sjá gleðisvipinn á andlitum þeirra sem eiga velferð sína undir upp-
skerunni þegar þannig lítur út. I þessari ferS hitti ég einn affrum-
^yggj11111 byggðarinnar, herra Skúla Anderson, kunni hann frá
mörgum afreksverkum aS segja, frá þeim reynzlutímum cg sannast
á þeim sögum hinn forni enski málsháttur, ,, Virkileikinn er oft
■ undursamlegri en allur skáldskapur, “ og einhverntíma langar inig
til að láta Fre}'ju flytja lesöndum sínum kafla og kafla er t’mi og
rúm léyfir. Það er bœði skemmtilegt og uppbyggilegt að tala við
hið eldra fólkið, sem ruddi brautina fyrir hina yngri kynslóð og lít-
ur nú sigri hrósandi yfir langa og starfsama æfi og uppfylltar von-
ir, meSan sól útiíðandi æfi gyllir skýjaraðir liðinna reynzlu og
þrautatíma.
Ég gat þess að hús stæðu víða hátt í Argyle.- Þar er og mjög
vel hýst hjá flestum, sumstaðar eins og þar sem bezt er hjá lönd-
um í Winnipeg að rafljósum og vatnsverki einu undanskildu. Eitt
með myndarlegustu heimilum er ég sá í Argyle, erheimili þeirra
Matthildar Halldórsdóttur og Stefáns Kristjánssonar (mr. og mrs.
Christie). Var mér sagt at5 hr. Christie hefði lcomið þangað alls-
laus unglingur fyrir 17 árum síðan, en nú er hann talinn með gild-
ustu bœndum byggðarinnar. Hjá þeim hjónum fer saman gáfur