Freyja - 01.06.1908, Blaðsíða 22

FKEYJA
X\ n—rzi.
274.
1 .Eknire í rfkinu. New York er leiðréttingarheifnílí fyrir
únglinga, og Þúsundir unglinga,. mestan part frá borgmni, hafa
lent þangaö og lenda ] jingaS árlega. Árum saman hafa yfir-
menn IþeirraT stofwunar veríð aS berfast viS aS komast að or-
'sökínní, sem rekur í>enna hóp af' nngum mönnium pangað, og'
hafa komizt að þeirri niðurstöðu, að J aS værf ístöSul'eysi en
ékki mannvonzk'a.
,,I.stöSuleysiS,“' segrð Þér, „er karaktérskortur. Níutíu og
einn til 92 af húndraSi hverju eru frá slæmum heimirum, eSa’
heimilium, sem- eru það einungts að nafninu til. 98 til gg af"
hundraSi hverju afast ttpp r vondum selskap. Leíguihúsin eSa
göturnar gjörðu þá aS þjófum. AS eShsfari"enu þeír ekkf verrf
en flest annaS fólk, sem aldrei kemur ínn fyrir fangelsisdyr.
En kringumstæSurnar hafa gjört þá þaS, sem (þ:eir eru. Fyrr-
^irandi' mienntamálaráSgjafi Bandaríkjánna, dr. Harrfs, hafSf
sömu skoSurf. ,,ÞaS er skortur á sjálfsvirðingu, sem ekkert.
nema gott 'heimiK getur gefiS einstaklingnum.“' HeimiliS skap-
ar manninn.
Fyrir 20 árttm síðan kom ítalimr Lambross með þ|á kenn-
ingu, aS menn fæddust glœpamenn. A5 það væri erfðásynd,.
S;ití engifln gæti umflúrð eSa sfgrazt á. ÞaS var forlagatrú í
sinni ægilegusta; mynd, og mannkyniS varS skelkaS viS rökfræSí
þá er sýndi ránsmerkíS á enni uflgbarnsfns. Árin Ii'Su þar til
þitig mannfræSingaflna mætti í eínni af stóriborgum Evrópu og
þar viSurkenndu hinir ítölsku menn kenningm. þeirra um erfða-
synd og forlög sem vísindalegu vofu, sem mennirnir gætu sigr-
ast á. NiSunstaða þingisins varS sú, a® barniS', sem fett værr
meS ránsmerkinu og lenti strax í vondfútn selskap, örbyrgS og
svaíli, yrSi aS sjálfsögðu glæpamaSur. En lenti 'þaS á gott
heimili, iþar sem íþaS fengi gott ttppeldí og góSa menntun and-
iega og líkamlega, yrSí það aS heíSarlegum og nýtum borgara.
Þessi niSurstaSa vakti heiminn til meSvitumdar um skyklu sína
gagnvart munaSarlauiSum börnum, og einstaklingar, karlar og
konur stór og smá félög, ihafa síSan unniS .af aleflí til aS vakta
yfir og vernda olmbogalbörn mannfélag.sins, á hvaða aldri, sem
þau voru.
Sé mögulegt að frelsa unglinginn, eða upvaxna manninn,