Freyja - 01.06.1908, Blaðsíða 23

'X. T1-T2.
'FR'EYJ'A
2'/5
'hversu miklu a<u»vélclara hlýtur þá elíki aö vera aö hjálpa barn-
inu, sem enn jþá er gljúpt fyrir öllum -ahrifmn. Sem dænú upp
•'á þaö, 'hvaö líkamleg áihrif efu 1 þ.ví efni, skal ég segja yöur
nokkuö, sem kom fyrir mig í'borg ' ,eirri, sem ég á heimu í, fyrir
t» árutn. Á Randall eynni er stort ungbamaheimili. Þangaö
ber lögreglan Öll -ungböm, sem hún finnuT í öskutúnntmi, saur-
rennum og öðrum stcðum, sem ótuktarlegum eða óhamingju-
sömum mæðruim dettur í hug aö láta þau. Þessi börn hafa æf-
inlega lítiö tækifæri tíl aö lifa, þegar 'þa'ti finnast. Éngan furð-
ar þess vegna á því, ió þau deyji, enda dóu þ*aú flest. Barna-
heimili þetta hafði margar kýr, til þess aö hafa noga ínjólk
handa þessimi aumingjum. En heimilið gat elcki 'látið ' eim í
té það sem þau. þörfnuðust mest af öllu — en það vaT mÖðurást
og móðurleg um'hyggja. Þess vegn.a dóu börnin flest. Skýrsl-
u.rnar sýndu dausfollin eins nærri ioó'% eins og hægt var. Þá
var kosin nefnd úr tveinmr kærieiksverkafélögum (Charities
Aid Association og Associ.ation for Improving the Condition of
ítlie Poor) — Kærleiksverka félagið og Félagið sem bæ'ta vill
kjör hinn'T fátæku), til að taka við börnunum og útvega þeim
heimili á barnlatu.sum heimilum. Fyrsta1 árið minnkaði dauðs-
fallatalan am helming, annað árið Um svo-þriðju, þriðja árið
ofan fyrir einn-fimmta og fjóröa áriö ofan í einn-tíunda eö
lítið yfir. Eftir níu ára starf hafði nefnd þessi séð ! úsund
börnum fyrir heimilum og sýn-dí dauösfallaskýrsla þeirra, að úr
þeim höpi bafði dáið miklu færra en úr samsvafandi hópi af
börnum meðal ríkra og fátækra upp og ofan í Manhattun og
Bronx, sem sýnir að meðal leiguliðanna i útjöðrnnum liöuf
börnunum ver hjá fátækum foreldrum sinum, en börnum þeim,
sem barnlaust fólk hefir tekið að sér. Siðastliðinn júni neitaði
borgin aö borga lengur fyrir þessa ungbarna-frelsun, og tók
upp gamla vanann—að lof'i 1 ,vi að drasla. Ilvers vegna — veit
enginn, en það kemur ekki málinu við.
Þetta var gjört fyrir likamlega velferð þessafa barna'.
Hve mikið má þá ekki gjöra fyrir andann, sem býr i þessum lík-
ama. Á hann nð vera eiliflega tapaður vegna erfðai-yndar, sem
sé ólæknandi og ósigrandi? Hvort er sterkara í heiminum, ást
eða hatur, gott eöa illt, guð eða djöfullinn? Prestur einn á