Freyja - 01.06.1908, Blaðsíða 37

n-12. FREYJA 295
»0g tilheyrir hærri klasBannm “ sagSi Rossi. „En þarna
aippi á áihorfendapöllunum ?“
„Stúdentar, líklegasagSi hún þreytulega. „Gi-gi, 'þarna
er Eni-lu, gleymdu ekki a8 bjóöa honum til kveldveröar. Allir
nngir Rómverjar eru hér og bráöum ko-ma þeir til aö heilsa
nnga; kvennfólkinu okkar.“ í þepsu b'ili dóu ljósin, tjöldin vorn
dregin upp og leikurinn hófst, en samt hélt fólkiö áfram. aö tala
saman i lágium hljðöum. Tjöldin féllu, og fyrsti þátturinn var
leikinn án ^ess aþ áhorfendurnir væm nokkurs vísari, nema þess
eins, áö Samson heföi elskaö Delílu og höföingjar Fílistea freist-
uöu hennar tíl ai5 svíkja hann. Næsti þiáttur var engu síöur á-
takadlegur en sá fyrri, og sýndi Sarnson í pllum sínum styrk-
leika. Aö liomim loknum kom general Morra til aþ heilsa prinz-
essunni og gestum hennar. „Svo þér eruö aö læra hernaö af
Samsyni sterka?“ sagþi Don Camil'Io.
,,Ég vildi, aö viö hefíSum nokkrar þúsundir af hans líkum.
aö asnak'jálkanum meötöldum. Þaö gæti borgaiS sig aö hafa þá
t'il svnis. Ifin fagra Róma lítur ekki eins vel út I kvöld og Venja
er til,“ saghi hann viö prinzessuna.
„Menn liöa fyrir ástina, en deyja ekki,“ svaraöi prinzessan
lágt. -— „Þér meiniö ekki aö-------—“
Prinzessan drap fingrinum á varir sér og hló.
Rðma haföi hiakkaö til þess. aö fólk sæi Rossi meÖ sér op-
inberlega. 'ÞaiS átti aö draga beiskjuna úr lastmælgi hans
morgun'inn góða. En nú var fögnuöurinn og sigurinn sjálfuf
beil-kju blandinn.
Þríðji þ.áttUr leiksins sýndi svikseml Delílu og var mjög aö
þ.vi hlegiö. „Þe.ssar litlu mjuklátu verur leika sér aö ris'unum
sjálfum,“ sagöi Don Camillo.
„Barónxnn, sem haföi neytt kvöldveröar meö konunginum,
kom nú yfir til aö heilsa prinzessunni og gestum hénnar. Hann
hneigöi sig kurteislega fyrir RcesÍ, talaÖi klinnuglegá viö Dort
Camillo, kyssti á hönd prinzessunnar og bauö Rómu aö fylgja
henni út í fordyrið, þar sem hún fengi frískt loft og þá hún þaS.
Þar úti.sagSi hann: „Ég sé aö þér gengur vel, barniÖ mitt.
Ég heyri alla segja, aö 1 ú getir ómögulega vefiS sú persóna,
sem hann átti við, svo skot hans hittir þ,ar ekki.“