Helgarpósturinn - 13.03.1981, Blaðsíða 22

Föstudagur 13. mars 1981
Við spilum í
r spjallað við
Magnús Guðmundsson,
söngvara í hljómsveitinni
„Sæll. og velkominn i bilskúr-
inn”, segir Magnús Guömunds-
son þegar hann kemur til dyra.
Magnús er söngvari i hljómsveit-
inni Þevr, sem vakið hefur mikla
athygli hér í höfuðborginni á
undanförnum mánuöum. Ekki
sist fyrir ýmsar tónlistarlegar til-
raunir og frumlegar uppákomur.
Það liggur þvi beinast við, þegar
við erum sestir i stofukrókinn, að
spyrja hann fyrst um tilrauna-
starfsemi hljómsveitarinnar.
„Þaö er vonlaust I dag að taka
mið af plötunni okkar, Þagað i
hel”, scgir Magnús. „Við stóðum
þá á tímamótum tónlistarlega
séö, höföum verið að þreifa fyrir
okkur, gert ýmsar tilraunir, en
núna er þetta komið á fastan kjöl.
Við erum farnir að flytja þá tón-
list sem við kunnum að meta, og
reynum aö brjóta niður það hefö-
bundna form sem hljómsveitirn-
ar hér hafa verið fastar I. Það ei u
frjóir timar i rokkinu rúna, t.d.
mikiö að gerast i Bretlandi, og við
erum mjög opnir fyrir þvi, áhrifin
koma kannski beint og óbeint
mest þaðan.”
Einkaf lipp.
„Uppákomurnar, eins og t.d. aö
bjóöa uppá hársnyrtingu i pásu,
eru fyrst og fremst okkar einka-
Viðtal: Páll Pálsson
flipp, og fólk ræöur hvort það tek-
ur þátt i þvi eða ekki. Fólk virðist
stundum misskilja það sem við
gerum, t.d. auglýsingarnar okk-
ar, en ætti þó i rauninni ekki að
hræðast. Við höfum bara svona
húmor.”
— Geturðu lýst þessum húmor
nánar?
„Hann liggur i öllu og engu i
rauninni. Viö leggjum áherslu á
hlutinn að gera, og þá nánast
hvaö sem er. Og það sem liggur i
textum okkar, það er eins meö
það, þeir fjalla um allt og ekki
neitt, og við leggjum meiri
áherslu á tónlistina sem slika.
Hún er allt, þó textar séu auövitað
ekkert aukaatriði og skipta miklu
máli.”
— Hvernig eru aðstæðurnar i
dag fyrir hljómsveit eins og Þey?
„Ég held að fólk hér sé að kom-
ast á þann basis sem við höllumst
að. Timinn verður þó að skera úr
um það. A tslandi er pakkið alltaf
i meirihluta, íslendingar eru
alltaf að sleikja rassgatið á hvor
öðrum. En sem betur fer eru
margir góöir menn og stórir sem
vilja innleiða eitthvað nýtt. Það
er þó við ramman reip að draga,
Útvarpið er t.d. mikill hemill á
alla þróun, þar er enginn þáttur,
utan Afanga, þar sem kynnt er
það sem virkilega er að gerast i
tónlistinni i dag. Hinsvegar er
ekki hægt að neita þvi, að timarn-
ir eru betri nú en oft áður fyrir
hljómsveit eins og okkar. Fólk
hlaut lika að vera orðið lang-
þreytt á þeirri stöðnun sem rikt
hefur hér undanfarin ár.
Þaö sem gilti áður var að eng-
inn mátti gera neitt nema hann
væri tæknilegur snillingur og töff-
ari Það var enginn karakter i
músikinni, heldur blekking og
aftur blekking. Nú virðist frjótt
timabil vera i uppsiglingu eins og
hippatimabiliö var. Þá voru
hljómsveitir eins og Greatful
Dead að gera virkilega góða hluti,
en hafa einhvern veginn úrelst.
Annaö sem er úrelt lika, er að
gefa skit i diskóið, það er óþarfi
að vera aö þvi lengur.”
— Hvar varstu staddur i tónlist-
inni fyrir tveimur árum?
„Þá var ég nú alveg sami aul-
inn og aðrir. Við vorum samt
alltaf með hljómsveitina i gangi.
Við æfðum mikið, og vorum mest
að gera þetta fyrir okkur sjálfa,
þannig að maður var ekkert
óhamingjusamur meðan á þvi
stóð. Við vorum lengi á báðum
áttum með framhaldið, en ég tel
að við höfum nú tekið af skarið,
stigið skrefið til fulls.”
Nóttin
„Ég fila það sem er að gerast i
dag, erótikina geðveikina og allt
þar i kring. Ég hef oft verið
spurður að þvi hvernig ég fili mig
t.d. á sviðinu. Það er þar sem
geðveikin og erótikin kemur upp i
manni. Maður verður fjarrænn og
svo framvegis,” Magnús hlær.
„Þú hefðir átt að koma og taka
viðtal við mig að næturlagi það er
minn tima. ’
— Af hverju?
„Þá er meiri friður til fram-
kvæmda en á daginn.”
— Sefuröu þá ekki litið?
„Jú, ég sef litið, og það gera
náttúrlega allir i bandinu. Við æf-
um á kvöldin og langt fram á nótt.
Það er allt annar timi, maður
umhverfist, verður meira maður
sjálfur, og á auðveldara með aö
nálgast hlutina. Tengslin við allt
veröa miklu sterkari. Það er allt
ákaflega skýrt. Þessvegna er
nóttin góð.”
Tónlistarskólinn
— Tónlistarmenn koma oft frá
músíkelskum heimilum, —
hvernig er það með þig?
„Jújú, blessaður vertu, fjöl-
skylda min var og er alltaf
öskrandi daginn út og inn. Tón-
Iistin er i miklum hávegum höfð
innan veggja heimilisins. Sem
varð að sjálfsögðu til þess aö ég
fór i Tónlistarskóla Reykjavikur,
og var þar i tvö ár. En sá skóli átti
kannski ekki við mig, stöðnunin
þar er svo mikil. Það ætti auðvit-
aö að sparka skólastjóranum
fyrstum manna, hann er ekki
hæfur til aö gegna sinu embætti.”
— Viltu útskýra þetta nánar?
„Já, þetta er soldið flókið mál,
og leiðinlegt. Eftir tveggja ára
nám sótti ég, eins og aðrir kunn-
ingjar minir, um inntöku i kenn-
aradeildina. Ég tók inntökupróf
um vorið, en fékk svo ekkert svar
frá skólastjóranum, sem á að til-
kynna mönnum hvort þeir hafi
komist inn eða ekki. Ég var lengi
að toga það upp úr honum, og
loks . segir hann mér að ég verði
að koma aftur um haustið og
endurtaka próf i pianóleik. Nú, ég
æfi mig á pianóið allt sumarið, en
þegar ég kem aftur um haustið
tekur á móti mér nokkurra
manna dómnefnd og tilkynnir
mér að ég þurfi stúdentspróf til aö
komast inn. Sem auðvitað er hel-
vitis kjaftæði, það er ekki helm-
ingur nemenda i deildinni með
stúdentspróf. Það er bara kliku-
skapurinn og snobbiö sem ræður
þarna rikjum. Þaö er t.d. algengt
að popparar fái ekki inni i skólan-
um bara vegna þess aö þeir eru
popparar. Það er ekki laust við að
þetta minni mann á Hitler, að
skólinn sé hugsaöur sem tæki til
að framleiða „ariska” snillinga.
Þessi skóli er bara prump, og þó
mér yrði boðin innganga þá efast
ég um að ég hefði löngun til þess
núna.”
Uppseld
— Hvernig gekk platan ykkar,
Þagað i hel?
„Já, við vorum þeir asnar að
treysta Jóni Olafs hjá Hljóm-
plötuútgáfunni til að sjá um
skurðinn á henni. Það mætti ætla
aö hann hafi verið á diskóteki á
meðan það var gert, þvi hann
kom heim meö ónýtan skurö, og
skildi þannig við málið, aö við
þurftum að ganga sjáifir i að láta
endurskera hana, sem varð til
þess að platan kom út 20. desem-
ber, sem er vonlaus timi, Nú,
fyrsta upplagið 450 eintök, seldist
upp, en þegar við ætluðum að láta
pressa annað upplag, kom i ljós
að mótin voru ónýt. Þannig að ég
veit ekkert hvort það verður
framleitt meira af plötunni.”
— Er ekki önnur plata á leið-
inni?
„Jú, við erum nú að taka upp
tveggja laga plötu sem Fálkinn
mun gefa út i samráöi við aðra
aðila. Hún verður vonandi betri
en fyrsta platan, við erum nú i
betra stúdiói, og erum farnir að
kunna inn á upptökumálin. Ætli
hún komi ekki á markaöinn um
mánaðamótin april/mai. Og svo
stefnum við að þvi að gera stóra
plötu i sumar.”
Bjartsýnir
— Það er ekki langt siðan þaö
var mikill barlómur I islenskum
poppurum, bransinn væri von-
laus, það væri svo dýrt að reka
hljómsveitir osfrv. Hvernig er
þetta i dag.?
„Þetta er bara kjaftæði. Það er
náttúrlega dýrt að reka hljóm-
sveitina, þvi við erum að kaupa
tæki sem kosta margar milljónir,
og allar tekjur fara i það til að
byrja með. Auðvitað er þetta
dýrt, en ég held að menn ættu
ekki að vera að rö.fla út af þvi. Ef
viljinn er fyrir hendi, þá eru pen-
ingar og annaö bara aukaatriði.
Og við erum mjög bjartsýnir,
mér finnst nú eiginlega aö við
ættum að fá fyrsta styrkinn úr
Bjartsýnissjóði forsetans
— Þannig að þú sérð framtið i
þessu?
„Já, við gerum það allir, Band-
iö er það sterk heild og við erum
allir á svipaðri linu. Við spilum i
hel.”
Myndir: Jim Smart