Helgarpósturinn - 13.11.1981, Síða 12

interRent
car rental
Akureyri
Reykjavik
Mesta úrvallS. besta þjónustan.
VI6 utvegum ySur alslátt
a bllaleígubilum er'endls.
Galdrakarlar
leika fyrir dansi
Diskótek
Prentarar, sem eitt sinn voru
nefndir svo, en ganga nú undir
heitinu bókageröarmenn, gera
ýmislegt fleira sem aö iöninni lýt-
ur en llma upp slöur á bókum og
blööum. Nýlega lauk verölauna-
samkeppni Félags bókageröar-
manna um merki félagsins, sem
þaö efndi til meöal félagsmanna
sinna. Aö mati dómnefndar var
þaö Hallgrlmur Tryggvason, sem
leysti verkefniö best, en daglega
stendur hann viö ljósaborö i
Blaöaprenti, og gengur meöal
annars frá siöum Helgarpóstsins.
— Þaö má segja, aö ég standi
Fóstbræður i stórræðum
Boróa-
pantanir
Simi88220
Veitingahúsiö í
GLÆSIBÆ
Hallgrimur Tryggvason meö vinningsmerkiö sem hann teiknaöi fyrir
Félag bókageröarmanna.
Karlakórinn Fóstbræöur heldur
um þessar mundir sinar árlegu
haustskemmtanir i félagsheimili
sinu viö Langholtsveg. Auk þess
sem kórinn kemur fram og syng-
ur lög af ýmsu tagi flytja kórfé -
.lagar og eiginkonur þeirra kaba-
rett undir stjórn Sigriöar Þor-
valdsdóttur leikkonu. Kynnir er
Jón B. Guúnlaugsson, einn kórfé -
. laga.
Kdrinn hefur þegar haldiö þess-
ar skemmtanir þrjár helgar,
jafnan fyrir fullu húsi. Næstu
skemmtanir veröa á fóstudags-
og laugardagskvöld, en að þvi
búnu halda Fóstbræöur og föru-
neyti noröur f land. Þeir ætla aö
skemmta Skagfirðingum i Miö-
garði föstudagskvöldiö 20. nóv-
ember og Akureyringum i Sjálf-
stæðishiisinu laugardagskyöldiö
21.
En Fóstbræöur láta ekki þar við
sitja. Siöast i þessum mánuði
kemur út ný hljómplata þar sem
kórinn syngur jólalög og -sálma,
meö aðstoö félaga Ur Sinfóniu-
hljómsveit Islands. Næst á dag-
skráer ferö kórsins til Bandarikj-
anna, þar sem hann kemur fram
fyrir hönd Norðurlanda á sýning-
unni „Skandinavia i dag”. Haust-
skemmtanirnar eru einmitt liöur
ifjáröflun kórsins vegnra þessarar
feröar, sem veröur farin i sept-
ember 1982.

35?
1
Huslovernik Ciril fyrrum einkakokkur Titos.
Mlinarska riba na Zaru
Helgarréttinn fáum viö aö
þessu sinni frá fyrrum einka-
kokki Titos,fyrrverandi forseta
Júgóslavlu. Hann heitir þvi
framandi nafni „Mlinarska riba
na Zaru, sem útleggst á Islensku
„glóðarsteiktur skötuselur aö
hætti malarans.”
Skötuselurinn er skorinn i
hæfilega þykkar sneiöar og
glóöarsteiktur i hálfa aðra til
tvær minutur á hvorri hlið.
Saxaöur kaber og klippt stein-
selja eru látin krauma i smjöri
og sitróna kreist yfir.
Fiskurinn er kryddaöur meö
salti, pipar og hvitlauk og bor-
inn fram meö islenskum kart-
öflum og þessu smjöri, sem út-
búiö var.
Þetta er stutt og laggóö upp-
skrift, enda er rétturinn fljót til-
reiddur — og gómsætur.
Mensa viö Lækjargötu — gamaldags og rómantlskt kaffihús á franska
vísu.
Endurkoma Mensu við Lækjargötu:
„Gekk með staðinn
i maganum i tvö ár’ ’
Enn einn m atsölustaðurinn. Nú
hlýtur aö vera fariö aö bera i
bakkafullan lækinn.
Þetta kunna aö vera viöbrögö
margra, þegar upplýst er, að enn
einn veitingastaöurinn var opn-
aður á mánudaginn.
Veitingastaðurinn er Mensa, og
hann er til húsa aö Lækjargötu 2,
á sömu hæö og Listmunahús
Knúts Bruun, með sameiginleg-
um inngangi.En venjulegur veit-
Verðlaunasamkeppni Félags Bókagerðarmanna:
Besta merkið frá prent
ara i Blaðaprenti
Föstudagur I3. nóvember 1981 halrjarpn'zh irinn
þvi búnu til Danmerkur til að
kynna sér nýjungar i prentiön-
inni. Seinna bauðst honum sem
„young Icelandic labour special-
ist” utan af landsbyggðinni aö
fara til Bandarikjanna. Hann
feröaöist vitt og breitt um landiö
og kynnti sér starfsemi kollega
sinna bandariskra og vinnubrögö
þeirra, m.a. á stórblaöinu
Washington Post. Aö Ameriku-
dvölinni lokinni settist hann i
listaskóla i Kent á Englandi til að
nema auglýsingateiknun.
Eftir aö Hallgrimur kom heim
aftur tók hann meöal annars þátt
i fyrstu tilraun Islenskra blaöa-
manna til aö gefa út frjálst og
óháö dagblað. Þaö var dagblaðiö
Mynd, sem raunar kom út I mjög
skamman tima.
— Þetta Myndarævintýri var
merkilegt, ekki sist fyrir þá sök,
aö viö geröum teikningar eöa
„layout” af siöunum, „upp á
punkt”, eins og sagt er á prent-
aramáli. Ég held ég geti fullyrt,
aö viö höfum orðið fyrstir til aö
gera svo nákvæmar siöuteikning-
ar. Og ég get stært mig af þvi að
hafa kennt lektornum i blaða-
mannaháskólanum i Noregi,Sig-
urjóni Jóhannssyni, undirstöðu-
atriöin i þvi sem hann er aö kenna
þar úti núna, segir Hallgrimur
Tryggvason.
Um leiö og viö óskum honum til
hamingju meö merkiö vonum viö,
að þaö veröi ekki notaö i fyrsta
sinn I sambandi viö yfirvofandi
verkfall bókageröarmanna.
ingastaður er þetta ekki, frekav
kaffihús, þar sem þó er hægt aö fá
heitan mat í hádeginu — létta
máltiö. Og meðlætið meö kaffinu
— eöa súkkulaði
meö þeyttum rjóma
• er mest á franska visu.
— Ég er bUin aö
ganga með þennan stað
i maganum i tvö ár,
eöa alveg frá þvi ég
kom frá Frakklandi.
En fyrir tveimur árum
haföi enginn bankastjóri
trúá svona fyrirtæki.
Það virðast þeir hafa
fengiðnUna, segir Ingibjörg
Pétursdóttir, eigandi staöarins.
HUn dvaldi árum saman i
Frakklandi, hefur veriö þar jafn
lengi og heima á íslandi, segir
hún sjálf.
— Þessi kaffistofa er raunar
það sem ég vandist viö i Frakk-
landi. Kaffistofur meöþessu sniði
eru Ut um allt, bæöi þar og ann-
arsstaðar i Evrópu.
Þegar ég kom heim fannst mér
öll kaffihús hérna einhvernveginn
alltof „ný”, og þaö var allt eins.
Bollapör, hnifapör, húsgögn, allt
var þetta eins. Mér fannst vanta
gamaldags og rómantiskan stað,
segir Ingibjörg.
Og hUn kom honum einfaldlega
upp — kannski ekki einfaldlega
reyndar, þvi kostnaðurinn er
mikill. En aösóknin hefur aftur á
móti verið góö frá þvi aö Mensa
var opnuð, á mánudagsmorgun.
— Viö höfum ekki sest niöur, og
þaö er eiginlega allt i ruglingi
ennþá vegna þess að straumurinn
hefur veriö stanslaus allan tim-
ann — viö bjuggumst eiginlega
alis ekki við þvi, viö erum ekkert
farin aö auglýsa.
— Nafniö. Hvernig er það til
komið?
— Já, þetta meö nafniö er dálit-
iö merkilegt. Ég fór aö leita aö
stuttu og meðfærilegu nafni, og
fór meöal annars I Arbók Reykja-
vikur. Þarsá ég, aö einmitt hér á
þessu sama horni var einu sinni
matstaður, fyrsta stúdentsmat-
salan i bænum, og hét Mensa
akademica. Og latneska oröabók-
in segir mér, að mensa þýöimeð-
al annars bæði matborö og réttur.
Mér fannst þetta alveg upplagt,
hugsaðu þér hvað þaö Mjómar
vel: Hittumst á Mensu.
Þaö errétt, aö andrúmsloftiö er
gamaldags, staöurinn er innrétt-
aður eins og gömul stofa, gamlar
myndir í gluggakistum og á
veggjum. Allt er eins iikt þvi sem
þetta húsnæöi varupprunalega og
hægt var aö hafa það, gólfiö m.a.
bara pússaö upp og lagaö, og
bindingsverk og grófar tréstoðir
látnar standa.
Og matseöillinn er forvitniieg-
ur. Möndlukökur, súkkulaöikök-
ur, allskonar bökur sem svo eru
kallaðar, á frösku tarte á ensku
pie. Rúnnstykki meö ávaxta-
hlaupi, heitar samlokur, sænskir
snúöar, svo eitthvaö sé nefnt, og
réttur dagsins i hádeginu. Þá má
ekki gleyma kaffinu, venjulegtog
expressó, súkkulaði með þeytt-
um rjóma og margar geröir af te:
Kenyate, Afternoonte, Alportte,
piparmyntute og rooibushte.
Að sögn Ingibjargar er opið I
Mensu fráhálftólf á morgnana til
hálf tdlf á kvöldin — eitt af örfá-
um kaffihúsum ef ekki það eina
þar sem er hægt aö fá sér kvöld-
kaffi. Upphaflega var hugmyndin
aö hafaldcaöá sunnudögum (,,ég
verö lika aö fá fri” segir Ingi-
björg), en ekki er óliklegt, aö þaö
verði endurskoðað, ef i ljós kem-
ur, að grundvöllur er fyrir þvi.
En hvaö sem ööru liöur: Hitt-
umst á Mensu.
ÞG
betur aö vigi en kollegar minir,
þvi ég hef eitt ár I auglýsinga-
teiknun og hef átt viö aö teikna
ýms vörumerki árum saman,
segir Hallgrimur viö Helgarpóst-
inn.
— Fyrsta vörumerkiö teiknaöi
ég fyrirKjörbúö Bjarna á Akur-
eyri, sem KEA er reyndar búiö aö
kaupa, en þaö sem ég er ánægö-
astur meö er plötuumslag sem ég
geröi fyrir vin minn óöin Valdi-
marsson.
Hallgrimur á langan starfsald-
ur aö baki I prentiðninni. Hann
tók sveinspróf áriö 1957, en fór aö