Helgarpósturinn - 27.11.1981, Blaðsíða 9

. ' , . rpor -i. I• -> .H<~ v. i.ir-i-W ,Mö-:
hnllJF=irpn t=zfl irinn Föstudagur 27. nóvember 1981
legar kapallagnir til dreifingar á
þjófstolnu myndefni.
Yfirvöld hafa ekki legið á liði
sinu þegar unglingar hafa sent Ut
dægurtónlist af hljómplötum til
næsta nágrennis með ófullkomn-
um búnaði sjálfum sér til -
skemmtunar. Slikir áhugafikt-
arar hafa umsvifalaust verið
gripnir og jafnvel kærðir fyrir
brot á útvarpslögunum. En
óprúttnir athafnamenn sem hafa
komið sér upp fullkomnum tækja-
lýsa kjánaskap sinn og dáöleysi
úr ræðustól Alþingis. t ljósi þess
er forráðamönnum Rikisútvarps-
ins og Pósts og sima e.t.v.
vorkunn þó þeir hafi litið eða
ekkert gert til að verjast þvi að
lög stofnana þeirra séu brotin.
Þvi verðurþó ekki trúað fyrr en i
fulla hnefana að ekki sé hægt að
fá fram viðeigandi aðgerðir til að
halda uppi lögum i landinu. t
þeirri trú er meðfylgjandi kæra
send því yfirvaldi sem á fyrst og
Látum reyna á lög og rétt
— Videostarfsemin kærð til saksóknara ríkisins
Enn heldur Video-æðið áfram
án þess að nokkuð sé gert til að
stöðva lögbrotin sem þvi fylgja.
Flestnm virðist þó orðið ljóst að
öll sú starfsemi grundvallast á
lögbrotum, efnið sem dreift er um
kapalkerfin er stolið og þvi dreift
með ólögmætumhætti, en samt er
ekkert gert. Menntamálaráö-
herra segirá Alþingi aö vafalaust
séu brotin lög, en vill samt bara
biða meðan nefnd athugar málið!
Dómsmálaráðherra gerir sér ferð
i ræðustól á Alþingi til að lýsa yfir
þvi aðhann sé sammála mennta-
málaráðherra, hann vill heldur
ekkert aðhafast þó að brotnar séu
fleiri lagagreinar en tölu veröur á
komið i fljótu bragði, sennilega
fleiri en dæmi eru til um. Borgar-
stjórn slær þó e.t.v. alla út i vit-
leysunni: hún samþykkir að
leggja blessun sina yfir lög-
leysuna með þvi að heimila að
götur séu grafnar upp fyrir ólög-
búnaði til mun grófari brota á
sömu lögum og mörgum fleiri i
ágóðaskyni, eru látnir óáreittir.
Venjulega eru lögbrot stöðvuö
og meintir afbrotamenn settir i
gæsluvarfAiald meðan mál þeirra
eru rannsökuð. En i þessu tilviki
fá lögbrjótarnir ekki aðeins að
ganga lausir heldur fá að halda
iöju sinni áfram og útvikka starf-
semina með blessun yfirvalda. A
meöan ráöherrar vikja sér á bak
við nefndútiibæheldurlögleysan
áfram, Video-son grefur upp
götur og tengir saman fleiri og
fleiri hús en video- leigurnar raka
saman fé með þvi að fjölfalda og
leigja út myndkassettur, sem á
stendur aö óheimilt sé aö f jölf alda
eða leigja.
Allt er þetta mál með slikum
endemum að ekki er öllu lengur
hægt að horfa á yfirvöld i landinu
verða sér til skammar með að-
gerðaleysi sinu og ráðherrar aug-
fremst að gæta þess að lög séu
haldin og taka þá til bæna sem
brjóta af sér. Kæra þessi er til-
raun til að láta á reyna hvort yfir-
völd geti til lengdar kom ið sér hjá
að framfylgja lögum.
Rétt er aö taka fram að þó svo
að Video-son sé eini aðilinn sem
nafngreindur er í kærunni, er
henni ekki siður stefnt gegn
öðrum þeim sem samskonar
starfsemi stunda. Video-son er
eina formlega fyrirtækið á þess-
um vettvangi og þess vegna auð-
veldast að henda reiður á þvi.
Fjöldi annarra kerfa mun vera
starfræktur i Reykjavík og viðar
en þeir sem þar eru að verki
virðast gera sér ljóst að iðja
þeirra brytur i bága við lög og
hafa vit á aö auglýsa ekki athæfi
sitt. Efnisöflunþessara aöila mun
vera með enn vafasamari hætti
en hjá Video-son, auk þess koma
þeir sér undan að greiða opinber
vænlega leið til að ná henni
fram”. Samt veit Helgi að önnur
smásamtök hafa ábekka stefnu
og Fylkingin i kjara- og launa--
málum.
Á ég hér við kommúnistasam-
tökin, enda hafa félagar beggja
samtakanna unnið saman að
ýmsum andófstilraunum innan
verkalýðshreyfingarinnar. Helgi
hefði ekki þurft að sleppa svona
staðreyndum, jafnvel þótt hann
sé að auglýsa Neista. Það að-
Um gleymsku Helga
— athugasemd við Vettvangsgrein
Helgi Sigurðsson, úr Fylking-
unni, taldi rétt að benda á
áreiðanleika Neista I Vettvangs-
grein i Helgarpóstinum. Kannski
megi deila um hann. Ekki ætla ég
þó að gera neitt i þá áttina.
Áreiðanleika Helga i málflutningi
má þó draga i efa. Hann segir
Fylkinguna vera einu stjórn-
málasamtökin sem ,,af heilindum
styðja kröfuna um leiðréttingu
launanna og benda jafnframt á
skilur nóg málgagn Fylkingar-
innar og Verkalýðsblaðið fyrir
það. Reyndar hefði hann alveg
mátt gefa Verkalýðsblaðinu ein-
hverja einkunn eins og hinum
blöðunum, þvi það hefur a.m.k.
jafn mikla útbreiðslu og Neisti.
Hvorki Helgi né Fylkingin vinna
neitt á þvi að sneiða hjá baráttu
(eða samvinnu) við öll önnur
stjórnmálasamtök. Eða eins og
spakmælið segir: „Uppdráttur-
inn á ávallt að sýna landslagið
eins og það er”.
En reyndar hjó ég eftir merki-
legri kenningu i grein Helga. Hún
er svona: ,,.. kjaradeilurnar
ráðast að miklu leyti af lyktum
þess fjölmiðlastriðs sem beim
fylgir” (min undirstr). Ekki vissi
ég að ástandið væri orðið svona
skilyrt af fjölmiðlum.
AriT. Guðmundsson
ritsj. Verkalýðsblaðsins.
á engan hátt þvi hvort tækin eru
góö eða vond, einfaldlega vegna
þess að hér er um engan saman-
burð á tækjum að ræða.
Þó tekur út yfir allan þjófabálk
þegar þulur auglýsingarinnar
segir: „Hann (hún) „valdi”
AKAI.”
Hvort heldur þú, kæri neytandi,
að þau hafi valiö eða að valiö
hafi verið fyrir þau?
hann ætlaði nú að láta veröa af
þvi að kaupa sér dýrar og góöar
„græjur”.
,,A ég ekki bara að kaupa
AKAI?”
„Af hverju?”, spurði ég.
„Nú, önnur hver fjölskylda I
stigaganginum þar sem ég bý er
komin meö AKAI”!
Já, mikill er máttur auglýsing-
anna.
Mikill er máttur auglýsinganna
Kauptu AKAI
1 fyrra auglýsti AKAI með
ungu pari sem pataði út I loftið og
einhver stundi AKAI öðruhvoru.
Þessi auglýsing fór svo fyrir
brjóstið á landanum aö ætla má
að salan hafi veriö eftir því.
Nú voru góð ráð dýr. Aug-
lýsingamaskinan í gang, nokkrir
áberandi úr tónlistarlifinu fengn-
ir til að auglýsa vöruna. Auðvitaö
tengjast gæði tónlistarmannanna
Fyrir hverja er auglýst?
Trúlega fyrir þá sem litið
þekkja til mismunandi tækja eða
hafa hvorki tima né áhuga á að
kynna sér úrvaliö.
Þvi ekki að velja það sama og
sá þekkti?
Hvernig seljast svo tækin?
Litið dæmi.
Samstarfsmaöur gaf sig á tal
við mig og trúði mér fyrir þvi, að

VETTVANGUR
Til saksóknara ríkisins
Hverfisgötu 6
101 Reykjavík.
Reykjavík 23. nóvember 1981.
Ég undirritaÖur, Siguröur Karlsson, leikari, Lynghaga 17,
Reykjavík, leyfi mér hér meö aÖ kæra til yÖar, herra ríkis-
saksóknari, starfsemi fyrirtækisins Video-son hf. Reykjavík
svo og annara aÖila sem aö undanförnu hafa staÖiÖ aÖ ólög-
mætum sjónvarpssendingum um kapal í fjölbýlishúsum og víÖar.
Starfsemi greindra aöila er aÖ mínu mati skýlaust brot á
2. gr. fjarski^tala'ga nr. 30 frá 1941 svo og 2. gr. útvarps-
laga nr. 19 frá 1971^og é.t.v. fleiri laga. Er þess hér
meö krafist aÖ þér látiö rannsaka lögbrot hinna kæröu og
höföiö síöan opinbert mál á hendur þeim.
Þá vil ég jafnframt fara þess á leit aö rannsakaÖ verÖi
hvort samþykkt borgarstjórnar Reykjavíkur frá 19. nóv. sl.
þar sem beinlínis er stuölaö aö og greitt fyrir lögbrotum
Video-son hf., falli ekki undir refsiveröa háttsemi og ef
svo reynist,aÖ þeir seku veröi dregnir-til ábyrgÖar fyrir
brot sitt.
Kæru þessa sendi ég yÖur, herra saksóknari, sem almennur
borgari í þessu landi og einn þeirra mörgu sem ekki vilja
lengur una því,^aö^lög og réttur sé fótum troÖinn af greindum
aÖilum. Hinni^ég á aö í 21. gr. laga um meöferö opinberra
mála nr. 74 frá 1974 segir, aÖ rikissaksóknari skuli hafa
gætur á afbrotum sem framin eru, kveöa á um rannsókn þeirra
og höföa opinber mál út af þeim.
Kæran sem Sigurður Karlsson sendi rikissaksóknara I vikunni.
gjöld afstarfseminni.Enginn vafi
leikur á aö þar er um stórfellda
f jármuni aö ræöa. Þvi’ brýnna er
aö koma lögum yfir þá og þvi
alvarlegra er aðgeröaleysi
stjórnvalda i þessum málum.
Sigurður Karlsson
staö friðar og hlutleysis i Vestur-
-Evrópu”.
Þetta segir fréttastjóri Rikisút-
varpsins að hafi verið sýnt fram á
aö væri ágæt þýðing. Um þá full-
yrðingu þarf ekki að fara
mörgum oröum..Þetta dæmir sig
sjálft.
Fyrir nokkrum árum lýsti
Margrét Indiriðadóttir frétta-
stjóri starfi fréttamanna og
fréttastofu útvarpsins á þennan
veg:
Ágæt þýðing, — eða hvað?
Fróðlegt var að lesa viötal
Helgarpósts við fréttastjóra
Rikisútvarpsins, Margréti
Indriðadóttur, föstudaginn 13.
nóvember.
Viötalið var fróðlegt fyrir
margra hluta sakir. Þaö sem
verður mér tilefni til aö stinga
niöur penna er hinn dæmalausi
embættishroki, sem fram kemur i
viðtalinu.
Blaðamaður Helgarpóstsins
spyr fréttastjórann um þýðingar-
villu i frétt um friðarhreyfingar.
Þaö stendur ekki á svarinu:
Hvaða þýöingarvillu?, spyr
fréttastjórinn og segir orörétt:
„Þetta villutal er ekkert nema
móöursýkiskast i pólitiskum rit-
stjóra sem er eitthvaö illa farinn
af þrálátri en ófullnægöri þing-
setufikn. Það hefur verið sýnt
fram á að þetta var ágæt þýðing”.
Nú er þaö svo, aö undirritaður
sem sæti á I útvarpsráði, hnaut
um þessa margræddu frétt, þegar
hún var lesin I kvöldfréttum 11.
október sl. Orðalag fréttarinnar
varð mér tilefni til þess að óska
eftir þvl i útvarpsráði, að fá að sjá
texta fréttaskeytisins frá frétta-
stofu Reuters, sem fréttin var
byggö á.
Við samanburö á texta frétta-
skeytisins og frétt Rikisútvarps-
ins kom i ljós, aö ekki hafði verið
rétt þýtt. Skal nú enn einu sinni
birtur texti Reuters og texti
fréttastofunnar, þannig að hver
og einn geti dæmt hvort hér er
rétt með farið.
A ensku hljóöar umrædd setn-
ing svo: „President Reagan and
Joseph Luns, Secretary-general
of NATO (The North-Atlantic
Treaty Organization) have voiced
alarm at what they see as
growing pacifist and neutralist
sentiment in West Europe”.
I þýðingu fréttastofu Rikisút-
varpsins hljóðaði þetta svo:
„Ronald Reagan Bandarikjafor-
seti og Joseph Luns fram-
kvæmdastjóri Atlantshafsbanda-
lagsins hafa látið I ljósi áhyggjur
vegna sivaxandi fylgis við mál-
„Abyrgð fréttamanns er ekki
sist i þvi fólgin, að allur þorri
manna trúi þvi aö fréttastofan
fari með rétt mál, og fréttamaður
gæti valdiö óbærilegum skaöa
með ábyrgðarlausum fréttaflutn-
ingi, bæði fjárhagslegum og
einnig á þann hátt, aö yröi frétta-
stofan uppvls aö röngum frétta-
flutningi væri ekki lengur neinn
aðili i landinu er fólk gæti treyst
til óhlutdrægs fréttaflutnings, —
en útvarp eða hljóövarp er þó sú
stofnun sem nær til flestra lands-
manna”.
Auövitað geta öllum orðið á
mistök I starfi. Viö þvi er ekkert
að segja, en slikt á þá aö viöur-
kenna og leitast við að koma I veg
fyrir, að mistök endurtaki sig.
Þaö er ekki rétta leiöin, þegar
mistök verða, að svara með
hroka og fullyröa að engin mistök
hafi átt sér staö. Slikt veldur þvi
auövitað er til lengdar lætur, aö
þorri manna hættir að trúa að
fréttastofa Rikisútvarpsins fari
meö rétt mál og ég hygg, að þaö
sé nú staöreynd hjá þeim, sem
gjörla fylgjast með erlendum
fréttum, að sumir þeirra a.m.k.
trúa nú fréttastofu Rikisútvarps-
ins varlega i þeim efnum, eftir
það sem á undan er gengiö.
Eiður Guðnason