Helgarpósturinn - 26.11.1982, Side 14

Helgarpósturinn - 26.11.1982, Side 14
11 Föstudagur 26. nóvember 1982 Jpclsturinn.„ I Magnús Ólafsson hét Dala- maður, sem lést í Reykjavík sumarið 1937. Hann var Ijós- myndari, sem lærði Ijósmynda- gerð í Kaupmannahöfn og var brautryðjandi í töku landslags- Ijósmynda hérlendis. Hann ferð- aðist um landið vítt og breitt með myndavélar sínar á trússahestum og hafði stundum son sinn Ólaf með sér í förinni en Ólafur lærði Ijósmyndun hjá föður sínum og hélt uppi merkinu. Magnús var merkur maður á sinni tíð og framtakssamur Hann varð fyrstur til að framleiða ster eóskópmyndir, einkum íslenskar landslagsmyndir, og urðu þær út- breiddar bæði hérlendis og er- lendis. Það var líka Magnús, sem varð fyrstur til að lita ljósmyndir með vatnslitum. Nýverið hefur verið opnuð sýning á ljósmyndum Magnúsar, mestmegnis myndum úr miðbæj- arkvosinni í Reykjavík. Þetta er' ágætasta heimildarsýning - og ekki spillir fyrir að myndirnar á sýningunni eru til sölu. Það er Ljósmyndasafnið h.f. sem hefur sett upp sýninguna í sýningarsaln- um Bólvirki hjá teppaverslun Álafoss-í Magnús fæddist í Saurbæ í Döl- um 1862. Faðir hans varð síðar apótekari í Stykkishólmi og þar hóf Magnús ungur verslunar- störf. 23 ára gamall varð hann verslunarstjóri hjá Th. Thomsen á Akranesi og var við það til 1901 er verslunin var lögð niður. Þá flutti hann til Reykjavíkur með barnmarga fjölskyldu sína og fór að læra ljósmyndagerð. Það þótti ekki beinlínis viturlegt í þá daga eða ábyrgðarfullt. Ekki batnaði það þegar Magnús fór til Kaupmannahafnar til að full- numa sig í greininni - hann hélt þó sínu striki og varð vel látinn og virðulegur ljósmyndari, sem rak stofu í Reykjavík umtugiára. Þeir segja í Ljósmyndasafninu, að myndir Magnúsar Ólafssonar séu stórmerkileg heimild um mótun byggðar álslandi um hans daga. Sérstakt gildi hafi Reykja- víkurmyndir hans, fjölmargar þeirra hafi einstakt heimildagildi fyrir síðari tíma. Þessi miði átti í rauninni að lenda í ruslapoka hóstandi reykingamanns i sameinuðu furstadæmunum við Persa- flóa. Mistök í amerískri tó- bakverksmiðju ollu því, að miðinn var á pakka, sem seldur var í sjoppu í Kópa- vogi. John Mellcncamp heitir maður nokkur vestur í Indiana í Banda- ríkjunum. Hann er heimsfrægur rokksöngvari og ólátaseggur. Plötur hans seljast í milljónum ein- taka og hann hefur trónað í efstu sætum bandaríska vinsældalistans með tvö lög í einu. John Mellencamp? Hann er reyndar kallaður John Cougar í rokkheiminum og nýjasta plata hans, American Fool, er einhver vinsælasta plata dagsins. Af henni eru þessi tvö lög, sem minnst var á, Hurt So Good og Jack & Diane. Mellencamp tók upp nafnið Co- ugar eftir nokkrar fortölur um- boðsmanns síns fyrir nokkrum árum. Umboðsmaðurinn var Tony De Fries, sá hinn sami og breytti David nokkrum Jones í „Ziggy Stardust" - þannig varð strákur Jones-hjónanna síðar þekktur sem David Bowie. Eftir því sem Mellencamp hefur orðið þekktari og vinsælli hefur hann einnig gerst djarfari til notkunar á eigin nafni °g hyggst á næstunni taka það upp fyrir fullt og allt á sínu atvinnu- sviði: þá mun hann heita John Co- ugar Mellencamp. Það er raunar til manneskja, sem er guðslifandi feg- in því, að strákurinn John skuli ekki kalla sig Mellencamp. Það gæti komið illu orði á fjölskyldu- nafnið - og í nágrenni Blooming- ton í Indiana eru 39 Mellencamp- í vandræðum hjá plötufyrirtækjun- um, alls staðar í vandræðum. Ég segi alltaf eitthvað, sem betur væri látið ósagt,“ segir hann. „Ég er of vitlaus til að halda kjafti. En ég er samt viss um, að okkur gekk betur á kvennafari hverjum og einum en tíu strákum í New York. Miklu meira gaman hjá okkur í Seymour, Indiana. Og svo gátum við verið fullir fjóra daga í viku.“ Mellencamp byrjaði að spila á gítar og setja saman lög þegar hann var fjórtán ára. Hann komst í al- varleg kynni við músíkbransann í kringum tvítugt þegar hann kynnt- ist virðulegum umboðsmanni í New York. Sá þurfti 2000 dali til að koma prufuupptökum skjólstæð- ings síns á framfæri. Auðvitað sást hann aldrei meira - og Mellencamp hafðiekkertí höndunumnema afrit af þessari prufuupptöku. Það var þó sú upptaka, sem á endanum varð til þess, að hann gerði plötu- samning við MCA.1976 skipti hann um nafn og fyrsta plata hans kom út, Chestnut Street Incidcnt. Platan seldist að vísu sáralítið en gæfuhjólið fór að snúast þegar eitt laga hans, I Need a Lover, varð feikivinsælt í flutningi Pat Benatar. Síðan hafa komið fjórar plötur og það er sú fimmta, sem aflað hef- ur John Cougar Mellencamp ' frægðar og frama. Og smám saman hefur hann hætt að rífa kjaft. máltíða og maður hefur á tilfinn- ingunni að skera megi þykkar buff- steikur með brotunum í buxum þjónanna. Svona var víst Hótel Borg einu sinni en undanfarin ár hefur hún látið nokkuð á sjá, blessunin. Virðuleikablærinn hefur þó haldið sér að nokkru - kannski mest vegna virðulegra gesta og svo deyr orðstír ekki svo glatt. Nú hafa tveir ungir menn,Krist- inn Kjartansson og Jóhannes Lárusson, tekið veitingareksturinn að sér og hyggjast leggja í miklar endurbætur og lagfæringar á Borg- inni upp úr áramótum. „Við ætlum að breyta staðnum í upprunalegt horf,“ sagði Kristinn í spjalli við Helgarpóstinn. „Hugmyndin er svo að stefna inn í matarkúltúrinn en reka þetta að öðru leyti eins og hvern annan veitinga- og skemmti- stað.“ Og þá má gera ráð fyrir, að pönkararnir hverfi úr gylltum söl- um Hótel Borgar enda telja hinir nýju ráðamenn vafasamt að hægt sé að reka staðinn áfram á þeim viðskiptum. En hvað um það: Hótel Borg á það skilið að hún verði löguð til og snyrt. Borgin er eins og aldurhnig- in hefðarfrú og þannig á hún að vera. í sparifötum. Myndir frá Reykjavík upp úr aldamótum. Líkast til hefur Verið hátíð þar í bæ þá, kannski kóngurinn að koma. John Cougar á sviði: röddin þykir vera einskonar blanda af Bruce Spring- Mellencamp-hjónin John og Vicky. Þau kynntust á meðan Cougar var enn gift- ur fyrri konu sinni. Nú eru kvinnurnar ágætar vinkon- ur í frjálslyndum amerísk- um anda. fjölskyldur, allt bændafólk, sem á ekkert sameiginlegt með hávaða- rokkaranum. Cougar er sonur rafvirkja, sem smám saman hefur tekist að vinna sig upp í fyrirtækinu, rétt eins og til er ætlast í Ameríku. Þegar ungi rokkarinn fæddist var hann með hnefastóran klump á bakinu, sem varð að skera burt í áhættusamri aðgerð. Enginn vissi hvort snáðinn myndi lifa aðgerðina af - en það gerði hann og síðan hefur hann mótast af endalausu dekri og eftir- Iæti móður sinnar. Upphaflega ætlaði hann sér, eins og svo margir aðrir ungir amerík- anar, áð verða fótboltahetja. En sá draumur varð að engu þegar hann var rekinn úr skólaliðinu fyrir að vera með sígarettur í rassvasanum á æfingu. Eftir þau vonbrigði var hann sífellt upp á kant við umhverfi og yfirvöld, enda kjaftfor óláta- belgur. „Ég er kjatffor, þess vegna lentiég vandræðumískólanum, GLUGGA UU BH PÓSTUR ROKKSONGVARINN SEM RÍFUR KJAFT Hefðarfrúin fær andlitslyftingu — gagngerar endurbætur á Hótel Borg Það var mikill glæsibragður á Hótel Borg þegar þar var opnað fyrir hálfri öld. Menn segja jafnvel, að Borgin hafi ekkert gefið eftir finustu hótelum í Evrópu. Á meginlandinu má finna hótel sem eru I þeim sama stíl - og engu líkara en að þau hafi verið byggð í gær. Maður fyllist lotningu þegar gengið er um sali slíkra staða og kann ekki við að tala nema í hálfum hljóðum. Porterarnir eru í skínandi einkennisbúningum, pikkalóarnir eins og vasaútgáfur af þeim og lát- únið gljáfægt. Stundum fær maður silfurborðbúnað þegar sest er til Q^fullar sígarettur — í verslunum hér Dularfullar merkingar á síga- rettupökkum hafa vakið athygli skarpskyggnra reykingamanna að undanförnu. í stað hins hefð- bundna bláa miða sem er á sígarett- um hérlendis og á stendur „Made in USA for ísland“, hafa forfallnir reykingameistarar verið að kaupa sígarettupakka með torkennilegu letri. Við sögðum frá því hér í blað- inu í sumar leið að norður í Hrúta- firði hefðum við keypt pakka af sígarettum, sem merktur var „rík- inu“ í Suður-Kóreu. Þá fengust engar skýringar á þessu dularfulla fyrirbæri. Nú höfum við lent í því tvívegis á undanförnum vikum að kaupa sígarettur með dularfullum merkingum - í sfðara skiptið merkt- um Sameinuðu furstadæmunum við Persaflóa. Hér var þó ekki á ferðinni stórkostlegt smyglmál, sem ríkisstjórnir fjarlægra ríkja voru blandaðar í - eða var þetta kannski spillingarmál ennþá nær okkur? Jón Kjartansson, forstjóri Áfengis- og tóbaksverslunar ríkis- ins, leysti málið fyrir okkur. „Þetta á sér nú mjög einfaldar skýringar", sagði Jón. „Framleiðandinn vestur í Bandaríkjunum sendi okkur síga- rettur með vitlausum merkingum. Þeir merkja sérstaklega fyrir öll viðskiptalönd sín og við fengum einfaldlega ranga sendingu. Við höfum reynt að kalla inn sem mest af þessu en vitaskuld hefur talsvert farið af stað, því við áttuðum okkur ekki á mistökunum fyrr en okkur fóru að berast kvartanir frá ein- stökum viðskiptavinum. Þetta er vitaskuld slæmt - kaupmenn og kaupfélög hafa legið undir grun um að vera með smyglaðar sígarettur. Svo er ekki þegar þessar sígarettur eiga í hlut“. _ Ó.V.

x

Helgarpósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.